Ouderen Preexcitation Syndrome
Preexcitatie syndroom (pre-excitatie syndroom) is een klinisch syndroom gebaseerd op abnormale atrioventriculaire geleidingsroutes, gekenmerkt door abnormale elektrocardiofysiologische manifestaties en gevoelig voor een verscheidenheid aan tachyaritmieën. In 1930, White, Parkison en Voor het eerst gemeld door Wolff, het zogenaamde (WPW-syndroom). In 1944 bedacht Ohnell de term 'pre-excitatie'.
Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.