Wydzielnicze IgE w plwocinie

Miejsce SIgE jest podobne do miejsca SIgA, a także jest wytwarzane przez komórki plazmatyczne w blaszce właściwej dróg oddechowych. Jest rozprowadzane w tkankach śluzowych i płynach zewnątrzwydzielniczych. Miejsca te są miejscem inwazji alergenów i miejscem reakcji alergicznych. IgE jest monomerem, 8S, 19 × 104 ku, a jego łańcuch ciężki jest dłuższy niż łańcuch γ. Jeszcze jeden region funkcjonalny (CH4), który może wiązać się z komórkami (takimi jak komórki tuczne, bazofile) i wyzwalać uwalnianie wewnątrzkomórkowych substancji bioaktywnych w określonych warunkach, dlatego IgE jest głównym przeciwciałem powodującym alergię typu I. . Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badania układu oddechowego: badanie plwociny Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Przypomnienie: Jeśli główne składniki odczynnika są niewłaściwie przygotowane lub niewłaściwie przechowywane, łatwo ulegają degradacji i inaktywacji. Wartość normalna 0,1 do 9 mg / l. Znaczenie kliniczne Wzrost: IgE jest monomerem, 8S, 19 × 104ku, a jego łańcuch ciężki jest dłuższy niż łańcuch γ. Jeszcze jeden region funkcjonalny (CH4), który może wiązać się z komórkami (takimi jak komórki tuczne, bazofile) i wyzwalać uwalnianie wewnątrzkomórkowych substancji bioaktywnych w określonych warunkach, dlatego IgE jest głównym przeciwciałem powodującym alergię typu I. . U pacjentów z astmą oskrzelową i nadwrażliwym zapaleniem płuc zawartość SIgE w plwocinie może być zwiększona. Wysokimi wynikami mogą być choroby: astma oskrzelowa, alergiczne zapalenie płuc Główne składniki odczynników w teście ELISA, takie jak antygeny, przeciwciała, koniugaty enzymów, substraty itp., Łatwo ulegają degradacji i inaktywacji, jeśli nie są odpowiednio przygotowane lub niewłaściwie przechowywane. Test ELISA składa się z wielu etapów, a jeśli operacja nie jest znormalizowana, trudno jest uzyskać dokładne wyniki. Dlatego w celu zapewnienia skuteczności testu należy przeprowadzić kontrolę jakości dla każdego testu. Kontrole dodatnie i ujemne zawarte w doskonałych zestawach można zasadniczo stosować jako kontrolę jakości testu Zgodnie z instrukcjami skuteczność testu można ocenić na podstawie uzyskanych wartości absorbancji. Jako przykład najczęściej stosowanego testu HBsAg w testach klinicznych, kontrola negatywna w zestawie powinna być ludzką surowicą ujemną pod względem HBsAg, a kontrola dodatnia powinna wskazywać na zawartość HBsAg (np. 9 ± 2 ng / ml). Trzy kontrole ujemne i dwie kontrole dodatnie powinny być wykonane jednocześnie dla każdej partii testów. Wartość absorbancji uzyskana w teście kontroli ujemnej powinna być mniejsza niż pewna wartość (na przykład 0,100), a średnia wartość absorbancji kontroli dodatniej minus absorbancja kontroli ujemnej powinna być większa niż pewna wartość (na przykład 0,200). Te wartości są konkretnymi wartościami eksperymentalnymi dla zestawu w określonych warunkach testu. Dlatego też, jeśli wyniki testu spełniają wymagania, oznacza to zarówno skuteczność użytych odczynników, jak i poprawność działania, tylko w tym przypadku test okresowy jest skuteczny. Niektóre kontrole dodatnie i ujemne zawarte w zestawie nie spełniają wymagań kontroli jakości lub warunków pomiarowych w laboratorium, takich jak kolorymetr itp. Oraz różnicy w opisie zestawu, należy zastosować odpowiednią jakość zgodnie z rzeczywistą sytuacją. Kontrole i wartości kontroli jakości z laboratorium uzyskane z eksperymentu. Surowica kontroli jakości towaru jest droga. Jakościowe oznaczenie produktów kontroli jakości ELISA można zasadniczo przygotować samodzielnie. Test HBsAg jest nadal brany jako przykład. Kontrole ujemne można pobrać od dawców krwi, którzy są ujemni pod względem HBsAg, przy użyciu odczynników wysokiej jakości. Kontrola dodatnia może być przygotowana przez dodanie odpowiedniej ilości surowicy dodatniej pod względem HBsAg do surowicy kontroli ujemnej i porównanie mieszanej surowicy ze wzorcem odniesienia lub kontrolą ilościową w celu ustalenia zawartości HBsAg. Następnie przeprowadza się odpowiednie rozcieńczenie w celu uzyskania surowicy dodatniej pod względem HBsAg o pożądanym stężeniu, a następnie dodaje się odpowiednią ilość przeciwbakteryjnych środków konserwujących, takich jak gentamycyna i kwas salicylowy, a następnie kriokonserwuje w niskiej temperaturze. Proces kontroli ELISA jest wieloetapową, wieloodczynnikową, wieloetapową metodą testową, którą należy ostrożnie i ostrożnie stosować zgodnie z wymogami, w przeciwnym razie dokładne wyniki nie zostaną uzyskane. Procedury ELISA stosowane do wykrywania różnych przedmiotów są nieco inne, ale obejmują etapy takie jak ładowanie, trzymanie, mycie i kolorymetrię. Punkty operacyjne każdego etapu opisano poniżej. 1. Przygotowanie odczynników: Rozcieńczyć lub przygotować odczynniki wymagane do testu zgodnie z instrukcją zestawu. Woda destylowana lub dejonizowana stosowana w teście ELISA, w tym do mycia, powinna być świeża i wysokiej jakości. Samowystarczalny bufor należy mierzyć za pomocą miernika pH. Temperaturę odczynnika testowego wyjętego z lodówki należy wykorzystać po osiągnięciu temperatury pokojowej. W testach wykorzystujących HRP jako marker pojemniki zanieczyszczone metalem nie są dostępne. 2. Ładowanie: Przygotuj dobrą płytkę ELISA zgodnie z wymaganiami. Próbki surowicy (płynu do skórowania) powinny być świeżo zebrane lub właściwie przechowywane w lodówce. Nie należy używać próbek o wysokim stopniu hemolizy lub zmętnienia. Próbki zawierające azydek sodu jako środek konserwujący nie są dostępne do jednoetapowego testu ELISA do znakowania HRP. Dodając próbkę, dodaj próbkę do dolnej części otworu, unikaj dodawania jej do górnej części ścianki otworu i uważaj, aby jej nie rozchlapać, i nie powinny pojawić się pęcherzyki powietrza. Dokładność ilości próbki dodanej do oznaczenia ilościowego powinna spełniać wymagania ilościowe. W pomiarze jakościowym czasami nie jest podkreślana dokładność ilości próbki, na przykład jest zalecana jako kropla. W tym momencie należy użyć kroplomierza o tej samej średnicy i utrzymywać prawidłową pozycję ładowania, aby objętość każdej kropli była zasadniczo taka sama. Działanie i wymagania dotyczące dodawania koniugatu enzymu i dodawania substratu są takie same jak w przypadku dodawania próbki. 3. Izolacja: W teście ELISA występują zasadniczo dwie reakcje antygen-przeciwciało, to znaczy po dodaniu próbki i po dodaniu kombinacji. W tej chwili temperatura i czas reakcji powinny być tak dokładne, jak to konieczne. Izolowanym pojemnikiem jest korzystnie łaźnia wodna, a dno płytki ELISA należy umieścić w wodzie, aby szybko zrównoważyć temperaturę. Każda płytka ELISA nie powinna być układana w stosy. Aby uniknąć parowania, płytę należy przykryć. Talerz można również umieścić płasko w mokrym pudełku z mokrą gazą na spodzie. Mokre pudełko powinno być wstępnie ogrzane do określonej temperatury, na przykład ważniejsza jest izolacja inkubatora. 4, mycie: mycie w procesie ELISA nie jest etapem reakcji, ale postanowiono zamknąć klucz do sukcesu. Celem przemywania jest wymycie substancji w roztworze reakcyjnym, które są związane z antygenem lub przeciwciałem w fazie stałej oraz substancji przeszkadzających, które nieswoiście adsorbują się na nośniku w fazie stałej podczas reakcji. Adsorpcja białek przez tworzywa sztuczne, takie jak polistyren, jest uniwersalna, dlatego w teście ELISA należy unikać niespecyficznej adsorpcji, a tę niespecyficznie zaadsorbowaną substancję zakłócającą należy zmyć podczas przemywania. Dodanie Tween do płynu myjącego może poprawić efekt prania. Jeśli płukanie nie jest dokładne, zwłaszcza w ostatnim czasie, jeśli występuje niespecyficzna adsorpcja koniugatu enzymu, wartość ślepej próby zostanie podniesiona. Ponadto w metodzie pośredniej, jeśli niespecyficzna IgG w próbce zostanie zaadsorbowana na fazie stałej bez przemywania, będzie również zakłócać przeciwciało znakowane enzymem. Płytka ELISA jest ogólnie myta następującymi metodami: 1 wchłanianie roztworu reakcyjnego; 2 napełnianie płytki roztworem myjącym; 3, umieszczanie jej na 2 minuty, wstrząsanie lekko; 4 wchłanianie lub wlewanie płynu do otworu i klepanie go na bibule. Liczba prań jest na ogół 3 do 4 razy, a czasem nawet 5 do 6 razy. Można również użyć automatycznej myjki płytkowej ELISA, ale najpierw należy sprawdzić faktyczne użycie urządzenia. Każda pipeta myjki musi być również umieszczona blisko dna odpowiedniego otworu. W celu zapewnienia tego samego efektu mycia każdego otworu. 5. Rozwój koloru i kolorymetryczny: Temperatura i czas reakcji po dodaniu substratu w oznaczeniu ilościowym powinny być nadal dokładne zgodnie z przepisami. Jednak reakcję można na ogół prowadzić w temperaturze pokojowej w teście jakościowym. Jeśli podłoże jest OPD, należy je umieścić z dala od światła. Czas reakcji nie musi być ściśle kontrolowany, a czasami roztwór zatrzymujący może być dodany na czas zgodnie z zabarwieniem kontroli dodatniej i kontroli ujemnej. Aby zapewnić taki sam czas reakcji dla każdego dołka, procedura i szybkość dodawania roztworu zatrzymującego powinny być takie same jak przy dodawaniu substratu. Określenie jakościowe, takie jak reakcja negatywna, jest lekkie, a czasem wyniki można ocenić wizualnie. Płytkowy test ELISA ogólnie wykorzystuje czytnik etykiet enzymatycznych do odczytu absorbancji przy określonej długości fali. Automatyczny czytnik etykiet należy przetestować pod kątem zgodności ze studzienkami zastosowanej płytki ELISA i powtarzalności wyników przed użyciem. Gdy kolorymetrycznie, najpierw sprawdź punkt zerowy za pomocą wody destylowanej, przeczytaj pory substratu (pory bez reakcji i dodaj tylko substrat) i puste studzienki (pory zmierzone solą fizjologiczną lub PBS zamiast próbki dla całego procesu), aby zarejestrować ten czas. Status odczynnika testu. Następnie można użyć pustego otworu do kalibracji punktu zerowego i odczytać absorbancję otworu próbki, otworu standardowego i otworu kontrolnego. Jeśli punkt zerowy jest nadal korygowany przez wodę destylowaną, absorbancję powyższych otworów należy odjąć od absorbancji pustych otworów w obliczeniach. Nie nadaje się dla tłumu Nieodpowiedni ludzie: Zasadniczo nie ma osób, które nie są odpowiednie. Działania niepożądane i ryzyko Brak reakcji niepożądanych.