test radioimmunologiczny

Test radioimmunologiczny jest nową techniką oznaczania substancji ultramikro (10–9–10–15 g) in vitro poprzez połączenie wysokiej czułości i dokładności pomiarów radioizotopowych ze specyficznością reakcji antygen-przeciwciało. Mówiąc ogólnie, każdą technikę wykorzystującą antygeny lub przeciwciała znakowane radioizotopem do pomiaru przez immunoreaktywność można nazwać testem radioimmunologicznym. Klasyczny test radioimmunologiczny to metoda, w której znakowany antygen konkuruje z nieznakowanym antygenem o ograniczoną ilość przeciwciała, a następnie Zmierzono intensywność radioaktywności w znakowanym kompleksie antygen-przeciwciało i określono ilość nieznakowanego antygenu. Można go podzielić na dwa typy konkurencyjnej RIA (test adioimmunologiczny) i niekonkurencyjnej RIA, znanej również jako analiza immunoradiometryczna. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja kontroli wzrostu i rozwoju: badanie endokrynologiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wskazówki: Pobieraj krew rano na czczo. Wartość normalna Zakres detekcji: Rutynowa immunizacja: mg ~ μg (10-3 ~ 10-6g); Fluorescencyjna immunizacja enzymem immunologicznym: μg ~ ng (10-6 ~ 10-9g); Test radioimmunologiczny, odporność na luminescencję: ng ~ pg (10-9 ~ 10-12g); PCRpg ~ fg (10-12 ~ 10-15g). Znaczenie kliniczne Testy hormonalne: 1. W przysadce mózgowej hormon folikulotropowy (FSH), hormon luteinizujący (LH), testosteron (T), estradiol (E2), progesteron (P), prolaktyna (PRL), ludzki hormon wzrostu (HGH) , ludzka gonadotropina kosmówkowa (HCG), ludzki laktogen łożyskowy (HPL) i tym podobne. 2, hormon tarczycy. Wykrywanie nowotworów: Alfa-fetoproteina (AFP), antygen rakowo-płodowy (CEA), antygen glikoproteinowy (CA19-9), antygen glikoproteinowy (CA-125, CA15-3), mikroglobulina β2 (β2-MG), radioimmunologiczny test ferrytyny Analiza (SF), antygen specyficzny dla prostaty (PSA). Analiza radioreceptorów: Receptor jest biologicznie aktywną substancją obecną na powierzchni komórki, cytoplazmie lub jądrze, a jego funkcją jest specyficzne wiązanie się z zewnątrzkomórkową cząsteczką informacyjną (ligandem) w celu przekształcenia informacji w efekt biologiczny. Środki ostrożności Rano krew pobierana jest z żyły na czczo. Podczas sprawdzania: utrzymuj równowagę psychiczną i utrzymuj względnie stabilny skład krwi. Proces kontroli Po uzyskaniu próbki krwi od egzaminatora jest ona wysyłana do laboratorium radiologicznego w celu przetestowania. Specyficzny proces: dodaj różne stężenia próbek krwi do pewnej liczby probówek, dodaj równe ilości znakowanego radioaktywnie antygenu i pewną ilość przeciwciała do każdej probówki i inkubuj w temperaturze 4 ° C lub 37 ° C. Po zrównoważeniu reakcji oddzielić i zmierzyć radioaktywność. Intensywność, krzywą standardową przygotowuje się ze stosunku intensywności radioaktywności, a nieznaną ilość próbki można znaleźć na podstawie krzywej standardowej. Test radioreceptora (RRA) lub test wiązania radioligandu (RBA) to reakcja wiązania między radioznakowanym ligandem a receptorem, która jest obecnie oznaczana ilościowo i zlokalizowana w cząsteczkach receptora. Badania analityczne to delikatna i niezawodna technika. Najczęściej klinicznie, analiza radioreceptora TRAb, TRAb w surowicy ma istotne znaczenie w diagnozowaniu nadczynności tarczycy i niedoczynności tarczycy. Ponadto znacznie opracowano zastosowanie projektu biologicznego, mechanizmu działania leku, efektów biologicznych i etiologii chorób, diagnozy i leczenia. Nie nadaje się dla tłumu 1. Pacjenci, którzy przyjmowali środki antykoncepcyjne, hormony tarczycy, hormony steroidowe itp., Mogą wpływać na wyniki badania i zakazać pacjentom, którzy niedawno wzięli historię narkotyków. 2, choroby specjalne: pacjenci z funkcją krwiotwórczą w celu zmniejszenia chorób, takich jak białaczka, różne niedokrwistości, zespół mielodysplastyczny itp., Chyba że badanie jest konieczne, spróbuj pobrać mniej krwi. Działania niepożądane i ryzyko 1, krwotok podskórny: z powodu czasu prasowania krótszego niż 5 minut lub technologia pobierania krwi nie wystarczy, itp. Może powodować krwawienie podskórne. 2, dyskomfort: w miejscu nakłucia może pojawić się ból, obrzęk, tkliwość, podskórna wybroczyna widoczna gołym okiem. 3, zawroty głowy lub omdlenia: podczas pobierania krwi, z powodu nadmiernego stresu emocjonalnego, strachu, odruchu spowodowanego podnieceniem nerwu błędnego, obniżenia ciśnienia krwi itp. Spowodowanego niedostatecznym dopływem krwi do mózgu spowodowanym omdleniem lub zawrotami głowy. 4. Ryzyko zakażenia: W przypadku użycia nieczystej igły może istnieć ryzyko zakażenia.