badanie dotykowe śledziony

Badanie palpacyjne śledziony jest pomocniczą metodą badania w celu sprawdzenia, czy śledziona brzuszna jest normalna. W normalnych okolicznościach śledziony nie można dotknąć. Po dotknięciu śledziona jest powiększana do 2-3 razy normalnie. Klinicznie obie ręce są używane w badaniu palpacyjnym. Pacjent leżał na plecach z lekko zgiętymi nogami, lewa ręka lekarza omijała przód brzucha pacjenta, a dłoń została umieszczona na 9 do 11 żebrach lewej dolnej klatki piersiowej. Klatka piersiowa została popchnięta do przodu, a kciukiem ograniczony ruch klatki piersiowej. Prawa dłoń jest umieszczona płasko na pępku, a badanie dotykowe zaczyna się od płaszczyzny pępowiny. Jest mniej więcej prostopadłe do łuku lewego żebra. Jest jak dotykanie wątroby. Wraz z oddychaniem stopniowo podnosi się i dotyka czubka śledziony aż do lewego żebra. Kiedy śledziona jest nieco powiększona, a pozycja na plecach nie jest łatwa do osiągnięcia, pacjent może zostać przyjęty w odpowiedniej pozycji bocznej, kończyny dolne są zgięte, a dotyk jest łatwo dostępny obiema rękami. Podstawowe informacje Kategoria specjalistyczna: Kategoria inspekcji: Badanie fizykalne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Wskazówki: Aktywnie współpracuj z pracą lekarza. Wartość normalna W normalnych okolicznościach śledziony nie można dotknąć. Śledziona jest znacznym narządem bogatym w ukrwienie, miękkim i łamliwym. Ogólnie uważa się, że śledziona fizjologiczna ma od 10 do 12 cm długości, od 6 do 8 cm szerokości, od 3 do 4 cm grubości i waży od 110 do 200 g. Śledziona znajduje się głęboko w lewym żebrze obszaru lewego żebra, naprzeciwko żebra 9-11, a długa oś jest zgodna z 10. żebrem. Powierzchnia krzyżowa przylega do przepony i lewej zatoki żebrowej, żołądek jest z przodu, tylny przylega do lewej nerki i lewej nadnerczy, a dolny koniec przylega do bruzdy śledziony. Śledziona przylega do ogona trzustki. Śledziona jest narządem dootrzewnowym, który jest połączony z sąsiednimi narządami za pomocą więzadła śledziony żołądka, więzadła śledziony i nerki, więzadła śledziony i więzadła okrężnicy śledziony. Znaczenie kliniczne Nieprawidłowe wyniki: W klasyfikacji klinicznej śledziony powiększenie śledziony jest ogólnie podzielone na lekkie, średnie i wysokie. Podczas głębokiego wdechu krawędź śledziony znajduje się nie dalej niż 2 cm poniżej żebra, które jest nieznacznie powiększone; powyżej 2 cm do poziomej linii pępowinowej jest umiarkowanie powiększone; powyżej poziomej linii pępowinowej lub przedniej linii pośrodkowej jest znacznie powiększona, znana również jako olbrzymia śledziona. Regularne badania fizykalne dla osób wymagających badania, nieprawidłowe brzuchy. Wynik jest niski, może być chorobą: wynikiem śledziony wysokiej śledziony może być choroba: przewlekła zastoinowa powiększenie śledziony u dzieci, środki ostrożności w przypadku hipersplenizmu Wymagania dotyczące badania: Metoda pomiaru powiększenia śledziony jest zwykle wyrażona trzema liniami: linia „1” (znana również jako linia A) odnosi się do odległości (w centymetrach) od lewego żebra lewej obojczyka do dolnej krawędzi śledziony. Gdy śledziona jest nieznacznie powiększona, wykonywany jest tylko pierwszy pomiar. Kiedy linia „2” i śledziona linii „3” są oczywiście powiększone, należy dodać linię „2” (甲 甲 线 线) i linię „3” (丁丁 线). To pierwsze odnosi się do przecięcia lewej linii środkowej obojczyka i lewej krawędzi żebrowej. Odległość od najdalszego punktu śledziony (powinna być większa niż linia „1”), ta ostatnia odnosi się do odległości między prawą krawędzią śledziony a przednią linią środkową. Jeśli wysokość śledziony wzrośnie w prawo powyżej linii środkowej, mierzona jest maksymalna odległość od prawej krawędzi śledziony do linii środkowej, oznaczona „+”; najkrótsza odległość między prawą krawędzią śledziony a linią środkową jest mierzona bez przekraczania linii środkowej, oznaczonej „jeden” . Proces kontroli 1. Metoda płytkiego palpacji: Gdy śledziona jest spuchnięta i płytka, prawą ręką pacjenta można użyć do lekkiego dotykania śledziony. 2, metoda podwójnego badania palpacyjnego: gdy obrzęk śledziony jest głęboki, należy zastosować metodę badania palpacyjnego obiema rękami. Sparaliżowany pacjent klęczy w pozycji leżącej na plecach lub w prawej pozycji bocznej Lewa ręka egzaminatora jest skierowana do przodu od 7 do 10 żeber za śledzioną, a klatka piersiowa jest unieruchomiona tak bardzo, jak to możliwe. Sparaliżowany pacjent wykonuje głębokie oddychanie brzucha. Prawa ręka egzaminatora leży płasko na brzuchu. Długa oś ręki jest prostopadła do łuku lewego żebra, a następnie stopniowo zbliża się do lewego żebra od dołu do góry. Końcówka palca jest lekko zakrzywiona i delikatnie wciśnięta w ścianę brzucha. Gdy pacjent głęboko oddycha, śledziona opada i uderza w dotykowy palec, a dolną krawędź śledziony można dotknąć. Gdy pacjent jest lekko spuchnięty, a pozycja na plecach nie jest łatwo dostępna, można przenieść go do prawej pozycji bocznej. Prawa kończyna dolna pacjenta jest wyprostowana, a lewa kończyna dolna jest zgięta, a kolano jest badane. Łatwiej jest dotknąć lekko powiększonej śledziony. 3, badanie dotykowe: u pacjentów z badaniem wodobrzusza śledziony. 4, metoda palpacyjna kontrataku Ta metoda polega na sprawdzeniu ruchliwości śledziony w celu ustalenia, czy śledziona ma zrosty. Metoda jest podobna do metody palpacyjnej dłoni. Jedna ręka naciska powierzchnię śledziony na przednią ścianę brzucha i jest nieruchoma. Druga ręka znajduje się w szczelinie poniżej żeber na zewnętrznej stronie kości krzyżowej, a uderzenie w kierunku przedniej ściany brzucha można powtórzyć kilka razy. Na przykład dłoń na przedniej ścianie brzucha ma wrażenie uderzenia, co wskazuje, że wokół śledziony nie ma przyczepności. Zawartość palpacyjna: w tym wielkość śledziony, stan powierzchni, fakturę, krawędź, obecność lub brak kruchości i tarcia. Nie nadaje się dla tłumu Nieodpowiedni ludzie: Zasadniczo nie nadaje się dla tłumu, ale osoby z zaburzeniami psychicznymi powinny zwracać uwagę.