Toksyczność komórkowa zależna od przeciwciał (komórki K)

Komórki K (KillerCell) to klasa limfocytów, które nie są ani T, ani B. Nie ma powierzchniowej Ig, ale ma receptor Fc i może odgrywać rolę zabijania komórek docelowych z udziałem specyficznych przeciwciał. Gdy antygen powierzchniowy komórki docelowej wiąże się z odpowiednim przeciwciałem, fragment Fc przeciwciała rekombinuje z powierzchnią komórki K, tworząc mostek przeciwciała w celu zetknięcia się z komórką docelową w celu wywołania efektu zabijania, więc komórka K jest również nazywana komórką cytotoksyczną zależną od przeciwciała (komórka zależna od przeciwciał) mediationCytotoxic, ADCC). Ten efekt zabijania jest niespecyficzny i nie wymaga udziału uzupełniającego. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja kontroli wzrostu i rozwoju: badanie immunologiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Wyniki analizy: Poniżej normy: Brak znaczenia klinicznego. Wartość normalna: Wartość normalna: 3-15% Wartość normalna: 3,5-3,5% Powyżej normalnego: Nieprawidłowa funkcja odpornościowa. Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: Nie bierz leków, które wpływają na cytotoksyczność K przed badaniem. Wartość normalna Komórki K stanowią od 3% do 15% całkowitej liczby limfocytów obwodowych, a komórki K stanowią od 2,5% do 3,5% krwi obwodowej. Znaczenie kliniczne Wykrywanie żywotności komórek K może określać funkcję immunologiczną organizmu, analizować antygeny leukocytowe i przeciwciała oraz rozumieć status immunologiczny organizmu podczas przeszczepu narządu. Wysokimi wynikami mogą być choroby: Uwagi dotyczące zespołu nabytego niedoboru odporności Przeciwwskazania przed badaniem: Weź leki, które wpływają na toksyczność komórek K. Wymagania dotyczące badania: Wykrywanie aktywności komórek K ciała jako wskaźnika funkcji odpornościowej. Proces kontroli Metody badania: Metody wykrywania zależnej od przeciwciał cytotoksyczności komórkowej (ADCC) nie wymagają znakowania i można je przeprowadzić na przylegających komórkach w czasie rzeczywistym. Metoda obejmuje na przykład: (a) monitorowanie impedancji między elektrodami na nieprzewodzącym podłożu wspierającym wzrost komórek docelowych w pożywce detekcyjnej; (b) dodanie komórki efektorowej do pożywki detekcyjnej i przeciwciała wiążącego się z komórką docelową Po dodaniu komórek efektorowych i przeciwciał spadek impedancji między elektrodami na podłożu wskazuje, że funkcja ADCC była skuteczna w pożywce testowej. Nie nadaje się dla tłumu Niewłaściwy tłum: Brak. Działania niepożądane i ryzyko Bez specjalnych komplikacji.