hormon stymulujący beta-melanocyty

Ludzki gruczoł ma przysadkę mózgową, tarczycę, nadnercze itp. Hormon β-melanocytów pochodzi bezpośrednio z gruczołów wydzielania wewnętrznego, więc określenie zawartości hormonów w płynie ustrojowym może lepiej odzwierciedlać funkcję gruczołów wydzielania wewnętrznego. Diagnoza jest ważniejsza, zwłaszcza u pacjentów z nieznacznymi objawami klinicznymi. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja egzaminacyjna: badanie endokrynologiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wyniki analizy: Poniżej normy: Guzy kory nadnerczy. Wartość normalna: - hormon stymulujący arbitanit: 20-110 ng / L lub pg / ml Powyżej normalnego: Choroba Addisona (choroba ADDISON), wrodzony przerost adrenergiczny, guz przysadki po adrenalektomii (zespół Nelsona - choroba NELSON), ektopowy zespół hormonalny ACTH-MSH. Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: staraj się jeść mniej i jeść jak najwięcej, i rób rozsądną dietę. Wartość normalna Metoda RIA wynosi od 20 do 110 ng / L (od 20 do 110 pg / ml). Znaczenie kliniczne (1) podwyższona choroba Addisona (choroba ADDISON), wrodzony przerost adrenergiczny, guz przysadki po adrenalektomii (zespół Nelsona - choroba NELSON), ektopowy zespół endokrynologiczny ACTH-MSH. (2) zmniejszyć guzy kory nadnerczy. Wysokimi wynikami mogą być choroby: środki ostrożności w przypadku pierwotnej niewydolności nadnerczy Czynnik uwalniający hormon stymulujący melanocyty (MRF) stymuluje wydzielanie hormonu stymulującego melanocyty przysadki (MSH), a jego struktura chemiczna może wynosić 5 peptydów. Proces kontroli Metoda podzielona jest na trzy etapy, a mianowicie reakcję antygen-przeciwciało, rozdział B i F oraz oznaczenie radioaktywności. (1) Reakcja antygenu z przeciwciałem: Próbka (antygen nieznakowany), znakowany antygen i surowica odpornościowa są kolejno dozowane do małej probówki i pozostawione w temperaturze pokojowej (15–30 ° C) na 24 godziny, aby w pełni konkurować o wiązanie. (2) Rozdzielanie B i F: Istnieją różne techniki rozdzielania i powszechnie stosuje się metodę strącania. Metoda 1-sekundowego strącania przeciwciała: znana również jako metoda diabody, po tym, jak badany antygen specyficznie reaguje z pierwszym przeciwciałem, dodaje się odpowiednie drugie przeciwciało, tak że powstały kompleks antygen-pierwsze przeciwciało-drugie przeciwciało jest współstrącany. Znakowany antygen B jest oddzielany od wolnego antygenu F przez wirowanie. Ta metoda to precypitacja, całkowite oddzielenie, niskie niespecyficzne wiązanie. Jednak ilość drugiego przeciwciała jest duża, a koszt jest wysoki. Ponadto stężenie w surowicy oraz obecność lub brak antykoagulantów może w pewnym stopniu wpływać na wyniki. 2 Metoda strącania glikolu polietylenowego (PEG): białko znajduje się w punkcie izoelektrycznym, a warstwa hydratacyjna jest niszczona, co powoduje wytrącanie białka. Zaletą tej metody jest to, że PEG jest dogodny do przygotowania, niedrogi i szybki do oddzielenia. Wadą jest to, że istnieje wiele niespecyficznych osadów, a rozdział jest niepełny. 3 Druga metoda wytrącania przeciwciał i glikolu polietylenowego: Metoda ta ma nie tylko zaletę szybkiego wytrącania metodą PEG, ale także utrzymuje efekt specyficznego wytrącania drugiego przeciwciała, zmniejsza ilość drugiego przeciwciała i zmniejsza stężenie PEG, dzięki czemu wytrąca się niespecyficznie Zredukowany materiał. 4 Metoda adsorpcji węgla aktywnego: wolna część małych cząsteczek jest adsorbowana przez aktywność powierzchniową węgla aktywnego. Na przykład warstwę dekstranu powleka się na powierzchni węgla aktywnego, aby utworzyć siatkę o określonej średnicy porów na powierzchni, umożliwiając w ten sposób ucieczkę małych cząsteczek wolnego antygenu lub haptenu i ich adsorpcję, podczas gdy kompleks makrocząsteczkowy jest wykluczony. Po przereagowaniu antygenu i przeciwciała dodaje się węgiel aktywowany dekstranem i pozostawia na 5 do 10 minut, tak aby wolny antygen został zaadsorbowany na cząstkach węgla aktywnego, a cząsteczki wytrąciły się przez wirowanie, a supernatant zawiera znakowany antygen. (3) Oznaczanie radioaktywności: Po rozdzieleniu B i F można zmierzyć radioaktywność. Istnieją dwa rodzaje przyrządów pomiarowych: ciekły licznik scyntylacyjny (pomiar promieni beta) i kryształowy licznik scyntylacyjny (pomiar promieni gamma). Jednostką zliczania jest liczba impulsów elektrycznych wysyłanych przez detektor w jednostkach cpm (liczba impulsów / min). Krzywa standardowa jest wymagana dla każdego pomiaru, a różne stężenia standardowego antygenu są wykreślane na odciętej, a odpowiednia zmierzona radioaktywność jest wykreślana na rzędnej. Radioaktywność może być opcjonalnie B lub F, i można również zastosować obliczone wartości B / B + F, B / F lub B / B0. Próbki należy oznaczać podwójnie, pobierać średnią wartość, a odpowiadające stężenie antygenu wykrywa się na krzywej standardowej. Nie nadaje się dla tłumu Osoby ze zmniejszoną funkcją krwiotwórczą, takie jak białaczka, różne niedokrwistości, zespół mielodysplastyczny lub osoby z trombocytopenią, powinny zwracać uwagę na pobieranie krwi i nie powinny pobierać więcej lub więcej krwi. Działania niepożądane i ryzyko 1. Po pobraniu krwi nie naciskać otworu igły, aby uniknąć krwiaka podskórnego. Jeśli we krwi jest mały siniak, jest on lekko delikatny, nie panikuj, możesz zrobić gorący kompres po 24 godzinach, aby przyspieszyć wchłanianie krwi. Ogólna niewielka ilość zatorów stopniowo wchłania się w ciągu 3 do 5 dni, a kolor staje się jaśniejszy i wraca do normy. 2. Po pobraniu krwi objawy, takie jak zawroty głowy, zawroty głowy, zmęczenie itp., Należy natychmiast oprzeć na wznak, wypić niewielką ilość syropu, a po ustąpieniu przejść badanie fizykalne.