Korekcja siodła

Ogólnie rzecz biorąc, nos siodła jest poważniejszy i istnieje wiele wad kości nosowej lub chrząstki. Najlepszy czas leczenia: po wstępnym zdiagnozowaniu choroby zaleca się leczenie ogólne, należy zalecić operację specjalną. Leczenie chorób: pourazowe złamanie kości nosowej Wskazanie Ogólnie rzecz biorąc, nos siodła jest poważniejszy i istnieje wiele wad kości nosowej lub chrząstki. Przeciwwskazania Brak istotnych informacji. Przygotowanie przedoperacyjne (1) Do wypełniania materiałów można stosować kości, chrząstki, kości słoniowej, tworzywa sztuczne dentystyczne i inne tworzywa sztuczne, takie jak żel polietylenowo-krzemionkowy. Kość i chrząstkę można pobrać od samego pacjenta, a przeżycie jest stosunkowo łatwe z powodu mniejszego podrażnienia tkanki. Wziąłem chrząstkę z szóstego lub siódmego żebra. Zaletą chrząstki jest to, że jest łatwa do cięcia i może być przycięta do odpowiedniego kształtu w dowolnym momencie podczas operacji, ale wadą jest to, że może zostać wchłonięta i skurczona. Przeszczepy kostne są zbierane z kości ramiennej i usuwane wiertarką elektryczną w celu uzyskania pożądanego kształtu. Inne sztucznie produkowane korki obejmują kość słoniową, tworzywa sztuczne dentystyczne, polietylen, żel krzemionkowy, teflon i tym podobne. Kość słoniowa i tworzywa sztuczne dentystyczne są mniej drażniące dla tkanek; polietylen, żel krzemionkowy i teflon są miękkimi tworzywami sztucznymi, które są mniej drażniące dla tkanek, ale mają miękką konsystencję i są miękkie i wygodne do wypełniania nosa. Oprócz innych części ciała tamponadę substancji pozaustrojowej można przygotować, wkładając wcześniej kilka różnych rozmiarów i kształtów do operacji. Kształt farszu jest z grubsza podzielony na dwie kategorie. Jeden typ ma kształt wrzecionowatego kształtu, który jest odpowiedni do wypełnienia wklęsłej części siodła; drugi typ ma kształt litery „l”. Nadaje się również do wypełnienia górnej części nosa siodła. Zasadniczo twarde tworzywo sztuczne lub samo-kość nadaje się tylko do wykonania wrzecionowatego opakowania. Chrząstka lub miękki plastik nie są łatwe do złamania, dlatego bardziej odpowiednie jest wykonanie farszu w kształcie litery „l”. (2) Produkcja farszu z tworzywa sztucznego: Farba z tworzywa sztucznego ma dwa rodzaje modeli w kształcie wahadłowca i modele w kształcie litery „L”, które opisano poniżej. Model wahadłowy (1) Plastik dentystyczny: Arkusz wosku dentystycznego jest zmiękczony i umieszczony w nosie pacjenta, a następnie przyciśnięty do bardziej idealnego kształtu. Po stwardnieniu wosk jest usuwany, a krawędzie są przycinane w celu uzyskania kształtu pożądanego farszu. Model wosku umieszcza się w pudełku z miedzianą formą dentystyczną i wylewa się go z gipsem. Po całkowitym wyschnięciu gips otwiera się górną i dolną połówkę miedzianego pudełka z formą, a formę woskową piecze się na lampie alkoholowej. Po stopieniu formy woskowej jest ona absorbowana przez gips. , pozostawiając negatywną pleśń na gipsie. Proszek z tworzywa sztucznego z tworzywa sztucznego przekształca się w pastę z wodą bananową, wlewa do gipsowej formy ujemnej, a następnie dwie połówki miedzianego pudełka formy są przykryte i dokręcone. Włóż miedzianą skrzynkę do formy do garnka z wodą i gotuj przez pół godziny, wyjmij, a następnie otwórz po ostygnięciu, aby uzyskać plastikową formę. Użyj wiertarki elektrycznej, aby usunąć nadmiar plastiku i wypoleruj go, aby utworzyć plastikowy tampon. Z powodu problemów z produkcją zastąpiono go silikonową formą. (2) Kość słoniowa: rzadko używana z powodu trudności produkcyjnych. Zgodnie z powyższą metodą model wykonany jest z wosku do użytku dentystycznego. Użyj prostokątnego stempla z kości słoniowej o tej samej długości, aby przeciąć stempel z kości słoniowej po przekątnej na dwie trójkątne kolumny. Zaokrągl talerz pod kątem prostym za pomocą talerza (lub wiertarki elektrycznej), co odpowiada okrągłości grzbietu nosa. Zgodnie z obwisaniem nosa siodła dolna ściana trójkątnej kolumny jest zakrzywiona do kształtu łuku, tak że trójkątna kolumna ma zasadniczo kształt 90-stopniowy w kształcie melona, ​​ale dolna ściana przekroju nie ma wypukłego łuku, ani nie jest płaskim dnem oryginalnego trójkąta. Jednak w celu dopasowania do wybrzuszenia grzbietu nosa jest on formowany w łuk wklęsły, dzięki czemu ostateczny model jest zasadniczo taki sam jak model woskowy. (3) przeszczep kości: zazwyczaj pobierany z bocznej strony kości ramiennej. Można to wykonać w znieczuleniu miejscowym. Na bocznej stronie talii wykonano nacięcie od 8 do 10 cm wzdłuż kości ramiennej, aby dotrzeć do krawędzi kości ramiennej. Okostną i warstwę mięśniową środkowej i bocznej strony grzebienia biodrowego usunięto za pomocą ściągacza okostnej. W zewnętrznej warstwie kory wycina się długi i cienki głęboki rowek szeroką kością, a zewnętrzną stronę kory wewnętrznej wycina się również w głębokim rowku, aby uwolnić duży kawałek kości gąbczastej. Kość jest cięta na kawałki cienkim zakrzywionym dłutem, a skóra tkanki i tym podobne są nakładane warstwowo i zszywane. Cały wyjęty kawałek gąbczastej kości jest przycinany do pożądanego kształtu za pomocą dużego rongeur i okrągłego dłuta (uważaj, aby nie roztrzaskać kości podczas przycinania). Zasadniczo można przyciąć ogólny kształt, ale struktura plastra miodu kości gąbczastej często nie może przyciąć bardziej szczegółowego modelu przeszczepu. 2. Model w kształcie litery „l” (1) Chrząstka: Na ogół należy stosować chrząstkę autologiczną, pobraną z szóstej lub siódmej chrząstki kostnej po prawej stronie. Znieczulenie ogólne można wykonać przez miejscowe wstrzyknięcie oraz znieczulenie bloku nerwu międzyżebrowego lub znieczulenie ogólne. Na szóstym lub siódmym żebrze prawej klatki piersiowej, ukośnie na zewnątrz z prawej strony mostka, wykonaj nacięcie około 10 cm, odetnij skórę, a warstwa mięśniowa dotrze bezpośrednio do chrząstki. Tkankę chrząstki oderwano, a chrząstkę żeńską wystawiono na działanie około 4 do 5 cm. Chrząstka jest cięta wzdłuż środka powierzchni chrząstki żebrowej, długość jest równoważna długości, która ma zostać przechwycona, i wykonuje się nacięcie poprzeczne na perforowanej membranie na obu końcach obciętego preparatu. Membranę chrząstki nacięcie oderwano za pomocą spychacza, chrząstkę odsłonięto, a chrząstkę oddzielono od chrząstki przez chrząstkę ze stosunkowo zakrzywionym spychaczem, a dolny koniec odcięto najpierw. Dolny koniec chrząstki przecięto małym okrągłym nożem, a dolny koniec chrząstki zabezpieczono spychaczem pod chrząstką. Następnie chrząstka jest podnoszona, a chrząstka jest usuwana z chrząstki pod spodem pod bezpośrednim widzeniem, a przyczepność między nimi jest ogólnie ścisła. Podczas odrywania do górnego końca podkładka do usuwania jest cięta w celu przecięcia chrząstki poniżej. Po usunięciu chrząstki pozostałe końce należy wypolerować. Takich jak perforacja błony chrząstki. Zastosuj jedwabną nić lub szew. Użyj bawełnianej kulki z soli fizjologicznej, aby przytrzymać perforację przed zszyciem, aby zmniejszyć wdychanie powietrza. Nacięcie było zszywane warstwa po warstwie, bandażowane i mocowane za pomocą paska taśmy na zewnątrz. Taśma powinna być nawinięta od przeciwnej strony linii krzyżowej do przeciwległej linii krzyżowej w celu ograniczenia ruchów oddechowych, aby pacjent był bardziej komfortowy po operacji. Chrząstka w kształcie litery „L” usunięta z szóstego lub siódmego żebra została wykuta w pożądanym kształcie na sterylnej drewnianej desce przy użyciu skalpela nr 15. Grawerowana chrząstka składa się z dwóch części. Dłuższa część kształtu „l” lub mostkowy koniec chrząstki jest wyrzeźbiona w nosowym segmencie grzbietowym; krótsza część kształtu „l” lub koniec chrząstki jest wyrzeźbiona w odcinku pionowym, a spód odcinka pionowego powinien być przymocowany w dolnej części przegrody lub Kręgosłup nosowy Podczas rzeźbienia długości i wysokości grzbietu nosa dłuższy koniec należy pociąć na model grzbietu nosa zgodnie z modelem pierwotnie wykonanym z wosku na nosie lub wynik zmierzony w czasie operacji. Pionowy segment jest przymocowany do krótkiego segmentu chrząstki i jest cięty zgodnie z kształtem nosa na odcinek pod kątem prostym do segmentu grzbietowego nosa, który odpowiada dolnej części przeszczepionej kolumny nosowej. Oba segmenty przylegają do perydondrium. Jeśli segment noska jest zbyt długi, można odciąć nadmierną długość. Jeśli wysokość segmentu pionowego jest zbyt wysoka, nadmiar odcinka jest ukośnie ścięty. Grzbiet nosa jest wygrawerowany, aby był odpowiedni dla grzbietu nosa, a wewnętrzna strona środkowej przegrody jest rzeźbiona, aby pasowała do przegrody, a ponadto należy zauważyć, że im większa część podporowa, tym silniejsze utrwalenie. Górny koniec powinien być wyrzeźbiony pod kątem rozwartym i nie powinien być wyrzeźbiony w kształcie spiczastego krążka, takiego jak kość słoniowa lub plastik dentystyczny, aby mostek nosowy był stosunkowo mocny. Pionowy odcinek jest stopniowo przerzedzany w przybliżeniu tak samo jak grubość przegrody. Wyrzeźbiona w tym czasie chrząstka może być przygotowana do przeszczepu. (2) Tworzywo sztuczne: Polietylen i żel krzemionkowy są półprzezroczystymi tworzywami sztucznymi. Ich właściwości są podobne do wosków. Można je zmiękczyć i stopić po podgrzaniu w ogniu. Po schłodzeniu powstają. Dlatego łatwo jest tworzyć różne modele wypełnień. Łatwy do modyfikacji w czasie operacji. Weź arkusz polietylenu, rozmiar około 6,0 cm × 3,0 cm × 0,1 cm (jeśli nie ma pod ręką płaskiego arkusza, można go zmiękczyć w ogniu za pomocą polietylenu lub żelu krzemionkowego i innych materiałów, rozłożyć i zwinąć w cienkie plasterki), plastik Po zmiękczeniu arkusza pionowy kształt jest składany pod kątem prostym. Jednak zagięty kąt nie powinien być obszyty i powinien być zaokrąglony zgodnie z kształtem nosa. Zgodnie z długością od nosa pacjenta do czubka nosa i wysokości nosa, na jednym końcu plastikowego arkusza wykonuje się zakrzywione cięcie. Długość końców zakrzywionej linii jest równa długości od nosa do górnej części nosa. Zakrzywiona linia znajduje się poza linią środkową. Najdalszy punkt odpowiada wysokości wymaganej dla nosa. Wyśrodkowany na linii zagięcia, każda strona ma łukowatą szczelinę. Górny koniec zakrzywionej linii spotyka się z górną krawędzią plastikowego arkusza. Dolne końce zakrzywionej stycznej są oddzielone o około 3 do 5 mm, a następnie cięte równolegle do osi podłużnej. Do dolnego końca plastikowego arkusza. Aby kształt wycięcia na dwie strony był symetryczny, papier można złożyć na pół, pociąć na pożądany kształt, a następnie rozłożyć na plastikowym arkuszu, a następnie wyciąć nożem. Wycięty zakrzywiony bok z dwoma klapami można wygrawerować małymi otworami, aby po wypełnieniu nosa granulki wyrosły w bliznę i zamocować model z tworzywa sztucznego. Kawałek plastiku pozostawiony po przecięciu pod zakrzywioną klapą jest miękki pod zakrzywioną klapą (tj. Na czubku nosa). Dolny koniec jest zagięty do wewnątrz, aby utworzyć filar kolumny nosowej, który jest pod kątem około 90 ° do osi podłużnej oryginalnego mostka nosa, a następnie tworzywo sztuczne, które stanowi filar kolumny nosowej, jest zmiękczone, a następnie złożone w cienki filar w kształcie paska zgodnie z osią podłużną. Rozpórki są równoważne długości kręgosłupa nosowego szczęki do podskórnej końcówki nosa. Po zmiękczeniu końca ogona pokrój go lekko i zrób z niego widelec, a po napełnieniu możesz jeździć po bokach nosa i kręgosłupa bez przesuwania się i skręcania. Miasto ma wstępnie wykonaną silikonową formę siodła, którą można nakładać z niewielkim przycinaniem. Zabieg chirurgiczny 1. Nacięcie stosowane w przeszłości do nacięcia donosowego w celu przecięcia skóry między przegrodą a kolumną nosową, a następnie do tkanki podskórnej pleców nosa. Jednak oprócz blizny chirurgicznej na nosie nie można wykonać nacięcia wewnątrznosowego w celu podniesienia czubka nosa, jednak nacięcie w dolnej części nosa nie jest w rzeczywistości oczywiste, jeśli chodzi o dezynfekcję lub operację chirurgiczną. Jest lepszy, zwłaszcza w przypadku instalowania modelu w kształcie litery „l”. Istnieją dwa rodzaje wspólnych nacięć nosa. Jednym z nich jest ciągłe nacięcie od czubka nosa w dół do małej kolumny, a drugie od przedniego końca kolumny nosowej, wykonując nacięcie w kształcie litery „t” wzdłuż przedniej krawędzi nozdrza. Może być używany w razie potrzeby podczas rzeczywistej pracy. 2. Za pomocą małych nożyczek sięgnij do nosa i pleców od nacięcia, podczas obierania i cięcia, oddzielając przyczepność między kością nosową a tkanką podskórną grzbietu nosa. Od górnej części brwi do zewnętrznej części górnej części nosa kość nosowa i tkanka podskórna muszą być całkowicie rozluźnione. 3. Jeśli jesteś w modelu wrzecionowatym, możesz go włożyć. Aby obserwować korekcję kształtu nosa, powinieneś najpierw zwrócić uwagę na to, czy podstawa modelu i nos siodła są wklęsłe. . Jeśli podłoże nie jest odpowiednie, model jest podatny na zniekształcenia i deformacje. Jeśli jest zbyt duży lub podłoże nie jest odpowiednie, można je odpowiednio zmodyfikować; jeśli jest zbyt małe, można je zastąpić większym modelem. 4. Jeśli stosuje się model w kształcie litery „l”, należy go rozdzielić pośrodku kolumny przegrody, aż do dolnej części kolumny nosowej, aż do szczęki nosowej kręgosłupa. Jeśli model przeszczepu jest chrząstką autologiczną, przegroda powinna być oddzielona i umieszczona w modelu. Jeśli jest to model z miękkiego plastiku, model można złożyć i umieścić. Filary kolumny nosowej można również złożyć do nosa i uwolnić. Należy pamiętać, że chociaż model jest umieszczony w kolumnie nosowej, w kolumnie nosowej znajduje się filar. Po naciśnięciu końcówki nosa nos modelu nie jest podnoszony, ale napięcie nie powinno być zbyt duże. W przeciwnym razie dopływ krwi do skóry nosa może być utrudniony, powodując martwicę powodującą przejście modelu. Zwłaszcza model z tworzywa sztucznego częściej powoduje niepowodzenie operacji. Dlatego jeśli napięcie jest zbyt duże, model można wyjąć i naprawić, aż będzie całkowicie wolny od napięcia. 5. Jeśli korekcja kształtu nosa jest zadowalająca, skórę nacięcia można zszyć jedwabną nicią. Mała gaza z tyłu nosa, z podparciem nosa (wykonanym z protez dentystycznych lub aluminium) i taśmą do ustalania kształtu nosa bez deformacji. Komplikacja Zakażenie: przyczyną zakażenia może być: (1) Tworzenie się krwiaków w jamie operacyjnej, co prowadzi do wtórnej infekcji. (2) Model nie jest dezynfekowany. (3) Stymulacja ciała obcego może być spowodowana nieczystą teksturą plastiku, dlatego przy wyborze tworzyw sztucznych należy wybierać tworzywa sztuczne o mniejszej ilości zanieczyszczeń. Jeśli jest to plastik dentystyczny, powinien być wykonany z plastikowego proszku bez farbowania i należy go ostrożnie zdezynfekować. Pole chirurgiczne powinno być w pełni hemostazą przed umieszczeniem przeszczepu, a stent powinien zostać ustalony po zabiegu.