przestępczość
Wprowadzenie
Wprowadzenie Naruszenie oznacza, że pacjent nie ma odpowiedniej odpowiedzi behawioralnej na prośbę innych osób i wykazuje niezamierzoną i mimowolną konfrontację. Naruszenie jest dość normalnym, ale bolesnym zachowaniem, które występuje często i trwa przez co najmniej 6 miesięcy w drugim roku życia dziecka. W pewnym sensie ten etap można uznać za zapowiedź okresu dojrzewania. Naruszenia są powszechne w schizofrenii, szczególnie w stanie otępienia schizofrenii typu stresowego oraz u pacjentów z reaktywną psychozą, depresją i upośledzeniem umysłowym.
Patogen
Przyczyna
Przyczyny naruszeń:
Naruszenia są powszechne w schizofrenii, szczególnie w stanie otępienia schizofrenii typu stresowego oraz u pacjentów z reaktywną psychozą, depresją i upośledzeniem umysłowym. И.П. Pavlov wykorzystał anomalną fazę aktywności neuronowej wysokiego poziomu, aby wyjaśnić to zjawisko, to znaczy, że bodziec pobudzający wywołał odpowiedź hamującą lub odwrotnie. Szkoła psychoanalityczna uważa, że jest to wyraz „kompleksu Edypa”. K. Klester, opierając się na poprawie wypaczonych pacjentów, skarżył się, że w klatce piersiowej było nieprzyjemne uczucie i że było to ściśle związane z lękiem i strachem. Niektórzy uczeni uważają, że naruszenia przejawiają się u wielu dzieci, normalne dzieci mogą mieć taki etap naruszenia, podczas gdy dzieci o niskim zużyciu energii są bardziej widoczne i trwałe.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie EEG
Istnieją dwa główne przejawy naruszeń:
1. Naruszenie inicjatywy: Pacjent podejmuje całkowitą interakcję z prośbą drugiej strony. Jeśli lekarz poprosi pacjenta o otwarcie ust, pacjent mocno zaciska usta. Kiedy chce się zamknąć, otwiera usta i prosi o rozciągnięcie. Zamiast tego wycofał rękę, kiedy wyszedł.
2. Naruszenie bierne: w tej chwili pacjent odrzuca prośbę innych osób i odmawia wykonania tego, co jest wymagane. Te dwa rodzaje naruszeń występują głównie w szczepie schizofrenii.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa naruszeń:
Naruszenie odnosi się do nieświadomej konfrontacji różnych zewnętrznych zakłóceń, dlatego nie można źle zrozumieć umyślnego i świadomego odrzucenia i braku współpracy jako naruszenia.
Istnieją dwa główne przejawy:
1. Naruszenie inicjatywy: Pacjent podejmuje całkowitą interakcję z prośbą drugiej strony. Jeśli lekarz poprosi pacjenta o otwarcie ust, pacjent mocno zaciska usta. Kiedy chce się zamknąć, otwiera usta i prosi o rozciągnięcie. Zamiast tego wycofał rękę, kiedy wyszedł.
2. Naruszenie bierne: w tej chwili pacjent odrzuca prośbę innych osób i odmawia wykonania tego, co jest wymagane. Te dwa rodzaje naruszeń występują głównie w szczepie schizofrenii.
