Znak Williama

Znak Williama jest jednym z elementów badania klatki piersiowej. Istnieją trzy przypadki: ① Gdy występuje wysięk opłucnowy, pacjent przyjmuje pozycję siedzącą, a egzaminator z równą siłą bada klatkę piersiową od góry do dołu i porównuje boki. Jeśli druga przestrzeń międzyżebrowa po dotkniętej stronie przedstawia dźwięk o wysokich tonach, dolna to dźwięczny dźwięk bębna, a dolna to dźwięk solidny, który jest znakiem. ② We wczesnym stadium gruźlicy szczytowej, gdy wdychany jest mięsień przepony ipsilateralny, ruch jest osłabiony; ③ W przypadku przewlekłego adhezyjnego zapalenia osierdzia pacjent jest poinstruowany, aby zajął pozycję na wznak. Egzaminator lekko rozsuwa pięć palców, kładzie prawą rękę płasko na przednim obszarze serca, lewą rękę płasko na odpowiedniej części prawej klatki piersiowej, a kciuki spotykają się na linii środkowej. Pozwól pacjentowi wziąć głęboki oddech i obserwuj, jak wysoko unoszą ręce. Zwykle obie ręce są podnoszone i opuszczane jednocześnie z oddychaniem, a amplituda jest równa. Jeśli znajdziesz rękę umieszczoną w przedniej części serca, amplituda oddechu pacjenta jest niższa niż po prawej stronie. Ten znak jest spowodowany ograniczoną adhezją lewego płuca z powodu adhezji osierdzia i opłucnej, co powoduje adhezję płuc.