Autoprzeciwciała przeciwmosomowe

Przeciwciała przeciw desmosomowi są swoistymi przeciwciałami markerowymi dla pęcherzycy i często są łączone z diagnozą kliniczną, histologiczną i immunopatologiczną. Istnieją trzy rodzaje docelowych antygenów: Dsg1, który jest głównym docelowym antygenem dla przeciwciał pemfigoidowych filodii; Dsg2, który jest obecny w różnych komórkach nabłonkowych; Dsg3, który jest głównym docelowym antygenem dla przeciwciał Pemphigus vulgaris (PV). Przeciwciała przeciw desmosomowi są zwykle wykrywane przez pośrednią immunofluorescencję: wzór barwienia jest charakterystycznym siateczką. Zasada pośredniej metody immunofluorescencyjnej: Znakuj fluoresceinę na odpowiednim przeciwciele i bezpośrednio reaguj z odpowiednim antygenem. W pierwszym etapie dodaj nieznane nieznakowane przeciwciało (próbkę do przetestowania) do znanej próbki antygenu i inkubuj w mokrym pudełku w 37 ° C przez 30 minut, aby całkowicie związać antygen i przeciwciało, a następnie przemyj, aby usunąć niezwiązane przeciwciało. W drugim etapie dodaj znakowane fluorescencyjnie przeciwciała antyglobulinowe lub przeciwciała anty-IgG i IgM. Jeśli reakcja antygen-przeciwciało wystąpi w pierwszym etapie, znakowane przeciwciało antyglobulinowe będzie dalej wiązać się z przeciwciałem związanym z antygenem, które może zidentyfikować nieznane przeciwciała.