Przeciwciało anty-Ku

Przeciwciała anty-Ku zostały opublikowane przez Mimori i wsp. W 1981 r. Odkryli, że surowica pacjenta ze stwardnieniem układowym / zespołem nakładania się zapalenia wielomięśniowego (Ku) wytrąciła białko wiążące DNA. To białko jądrowe nazywa się antygenem Ku, który jest wrażliwy na trypsynę, ale nie jest niszczony przez DNazę i RNAzę; ogrzewanie (37 ° C przez 30 minut lub 56 ° C przez 15 minut) i zmiana pH (pH ≥10 lub <6) mogą spowodować utratę jego antygenowości. Część białkowa antygenu Ku składa się z dwóch podjednostek, p70 i p80 (masy cząsteczkowe odpowiednio 70 kD i 80 kD lub 66 kD i 86 kD), tworząc heterodimer, który niekowalencyjnie wiąże się z końcami dsDNA, przerwami i nacięciami i uczestniczy w Napraw po zerwaniu DNA. Białko Ku jest wiążącą DNA częścią kinaz białkowych zależnych od DNA i katalizuje fosforylację polimerazy RNA II i innych czynników transkrypcyjnych. Antygen Ku jest szeroko obecny w tkankach ludzi, cieląt i królików. Masa cząsteczkowa surowego antygenu Ku zmierzona metodą filtracji żelowej wynosiła 300 kD, a oczyszczony antygen Ku miał 173 ± 21 kD za pomocą elektroforezy w żelu poliakryloamidowym; masa cząsteczkowa oszacowana za pomocą mikroskopii elektronowej wynosiła około 160 kD. Ludzkie przeciwciała anty-Ku nie reagują z komórkami świnki morskiej, szczura i myszy.