Tetralogia Fallota

Tetralogia Fallota jest częstą wrodzoną wadą naczyniową serca, zajmując pierwsze miejsce w siniczej wrodzonej chorobie serca. Anatomia patologiczna tej choroby ma cztery punkty: ① zwężenie płuc, ② wada przegrody międzykomorowej, ③ otwarcie aorty wstępującej w prawo i right koncentryczny przerost prawej komory. W 1944 BlaloCk i Taussig uznali, że głównymi zmianami patofizjologicznymi w tetralogii były niewystarczający przepływ krwi w płucach i zmniejszona zawartość tlenu w tętnicach, co prowadzi do sinicy i śmierci. Na tej podstawie bocznik tętnicy podobojczykowej stosuje się do zwiększenia przepływu krwi w krążeniu płucnym i poprawy niedotlenienia krwi. Następnie Potts, Glenn, Waterston i inni przeprowadzali różne kliniczne przetoki płucne w klinice. W 1948 r. Brock i Sellors wykonali operację zamkniętą u pacjentów z poczwórną chorobą, otwierając bezpośrednio lejek lub zwężenie płuc. W 1954 roku Scott, Lillehei, Kirklin, Kay itp. Przeszli radykalną operację otwartego serca dla tetrad w znieczuleniu w niskiej temperaturze i krążeniu pozaustrojowym.