Lepkość właściwa dla pełnej krwi

Lepkość właściwa dla pełnej krwi nie tylko wykrywa zmiany w samej krwi (głównie krwinki czerwone), ale także rozumie zmiany w naczyniach krwionośnych i sercu. Lepkość właściwa dla pełnej krwi dzieli się na dwa rodzaje lepkości: wysokie ścinanie i niskie ścinanie. Lepkość o wysokiej częstotliwości odzwierciedla odkształcalność czerwonych krwinek, krew o niskiej zdolności do odkształcania czerwonych krwinek ma wysoką lepkość ścinania; niska lepkość ścinania odzwierciedla zdolność agregacji krwinek czerwonych, a krew z aglomeracją czerwonych krwinek zwiększa lepkość przy niskim ścinaniu.