Trwały stan wegetatywny

Trwały stan wegetatywny (PVS) został po raz pierwszy zaproponowany przez Jennett i Plum w 1972 roku, co oznacza, że ​​po okresie poważnego uszkodzenia mózgu ludzie nadal nie mają świadomej aktywności i tracą język, ale zachowują jedynie nieświadomą regulację postawy i funkcje motoryczne. Status Stan wegetatywny odnosi się do stanu życia, w którym ciało może przetrwać i rozwijać się, ale jest nieprzytomne i myśli, i nie ma zdolności postrzegania siebie i otaczającego środowiska. Pacjent ma cykl snu i czuwania, który częściowo lub całkowicie zachowuje funkcje podwzgórza i pnia mózgu, ale brakuje mu odpowiedzi adaptacyjnych i brakuje funkcjonalnego myślenia, które przyjmuje i odzwierciedla informacje. Stanem instalacji może być tymczasowy lub trwały stan instalacji (PVS). Niektórzy uważają, że stan roślin wynosi ponad miesiąc lub jeden rok nazywa się PVS, ale ogólnie uważa się, że do zdiagnozowania PVS potrzebny jest jeden rok. Utrzymujący się stan wegetatywny (PVS) jest podobny do śpiączki i łatwo go pomylić ze śpiączką, a pacjenci z początkową śpiączką mogą stopniowo rozwijać się w te stany po różnym czasie. Gdy pacjent ma cykl snu i czuwania, rzeczywista śpiączka już nie istnieje. Rozróżnienie między trwałym stanem wegetatywnym (PVS) a prawdziwą śpiączką jest ważne dla właściwego leczenia i rokowania.