Badanie obciążenia chlorkiem amonu

Test obciążenia chlorkiem amonu jest testem sprawdzającym działanie dystalnych kanalików. U pacjentów z podejrzeniem lub niepełną kwasicą cewkową nerek [typ I] dwa dni po odstawieniu leków alkalicznych można podać 0,1 g na kg masy ciała doustnego chlorku amonu w trzech dawkach podzielonych przez trzy kolejne dni w celu zakwaszenia moczu Płyn Zwiększ obciążenie wydalania kanalików nerkowych [H +], porównaj pH moczu przed i po zażyciu leku lub weź powyższą ilość chlorku amonu i odczytuj pH moczu co 3–8 godzin. Jest mniejszy niż 20 miliekwiwalentów na litr, a pH moczu nie może być niższe niż 5,5, co jest dodatnie w teście i cenne w diagnozowaniu chorób. Jeśli pH moczu jest niższe niż 5,5, wynik testu jest ujemny. Jeśli pacjenci z chorobami wątroby nie mogą stosować chlorku amonu, zamiast tego można zastosować chlorek wapnia.