Utrwalenie interfejsu kręgosłupa lędźwiowego

Technika stabilizacji interfejsu jest stosowana w leczeniu niestabilności dolnej części lędźwi. Znaczenie kliniczne fiksacji międzyfazowej: a. Wczesne hamowanie może rzeczywiście spowodować, że pacjenci wstają wcześniej z łóżka: zdecydowana większość pacjentów może wstać z łóżka 10–14 dni po operacji i stopniowo chodzić w pomieszczeniu i na zewnątrz, zmniejszając ryzyko długotrwałego leżenia w łóżku. Różne powikłania i zaburzenia psychiczne. b. Nie trzeba osobno przecinać (usuwać) przeszczepu kości: Podczas operacji wyciętą lub zeskrobaną masę kostną można wykorzystać do wypełnienia wnęki wewnętrznego utrwalacza i można ją połączyć z kręgiem operacyjnym przez otwory w ścianie obwodowej, unikając w ten sposób Powikłania po usunięciu kości. c. Pacjenci mogą wrócić do społeczeństwa tak szybko, jak to możliwe: Ponieważ pacjenci mogą wcześnie pójść na ziemię, nie tylko lokalne i ogólne funkcje kręgosłupa lędźwiowego mogą szybko powrócić do zdrowia, ale także mogą wrócić do społeczeństwa tak szybko, jak to możliwe, zwiększając w ten sposób ich zaufanie do jakości życia i powrotu do zdrowia. Z obecnego punktu widzenia powyższa wiedza pokazuje, że zarówno stabilność wczesnego odcinka kręgosłupa, jak i późnego zespolenia kości kręgowej mają dobre efekty, dlatego warto je promować.