Przezklinowa operacja przysadki mózgowej

Po udanej przezczaszkowej resekcji przysadki mózgowej Horsleya w 1898 r. Schloffer przeszedł operację pozaustną od 1906 do 1907 r., Ale poważnie wpłynął na czynność jamy nosowej i spowodował blizny na twarzy. W 1909 r. Cushing po raz pierwszy zgłosił przypadek częściowej resekcji przysadki mózgowej przez przegrodę nosową do zatoki klinowej. W 1912 r. Chjari przeszedł resekcję przysadki poprzez zatokę zatokową i zatokę sferoidalną, którą otolaryngolog zaakceptował dopiero w 1950 r. I wprowadził operację przez zatokę zatokową, zatokę szczękową i podniebienie. Do tej pory metody chirurgiczne guzów przysadki dzielą się na dwie kategorie: jedną z nich jest operacja siodła sferoidalnego, czyli resekcja guza przysadki kraniotomii, którą wykonuje neurochirurg. Drugi to resekcja guza przysadki z operacji podkloidalnej, która jest wykonywana przez sito zewnątrznosowe i zatokę kłębową, i najczęściej zajmuje się nią otolaryngolog. Koordynowane przez lekarzy neurochirurgii i laryngologów.