Podejrzane

Jeśli widzisz szeptanych koleżanek z klasy, myślisz, że mówisz o sobie złe rzeczy; inni niechcący na ciebie patrzą, myśląc, że inni nie mają dobrych intencji, ukrytych motywów; ilekroć robisz coś złego, nawet jeśli inni nie wiedzą, podejrzewasz, że inni są wcześnie Wiesz, jakby się na siebie gapił; inni niechcący śmiali się i myśleli, że sami sobie wyśmiewają. Wątpić w szczerość innych wobec siebie, myśleć, że są fałszywe, cały świat jest grzeszny i nie mają przyjaciela, z którym mogliby porozmawiać; często czują się samotni, samotni, zdenerwowani i niespokojni. Paranoid odnosi się do negatywnej mentalności nerwowości i podejrzeń. Ludzie o podejrzanej mentalności często niosą ze sobą nieodłączne uprzedzenia i używają „wyobraźni” do łączenia nieistotnych wydarzeń w życiu lub tworzenia pewnych zdarzeń z niczego, aby udowodnić swoje uprzedzenia, aby pokazać niezamierzone zachowanie innych, Nieporozumienie jest wrogością do samego siebie, bez wystarczających podstaw podejrzewa się, że inni oszukują, krzywdzą, knują, grają w sztuczki, a nawet źle interpretują życzliwość innych jako złośliwych. Możliwe jest również odwrócenie głowy od siebie. Kiedy powstaje podejrzana mentalność, jest ona stosunkowo uparta, stanowi siedlisko paranoicznych zaburzeń osobowości i wymaga czujności. Ale czysta podejrzliwość, czyli zanim stanie się wzorcem zachowania danej osoby, zwykle pojawia się w wyniku nieporozumienia lub ktoś porusza językiem. Na przykład, jeśli żona musi mieć kontakt z płcią przeciwną ze względu na potrzeby społeczne, podejrzewa, że ​​jest niewierna, a kiedy słyszy krytykę dobrej woli innych, podejrzewa, że ​​inni są wrogo nastawieni. Subiektywna wyobraźnia zastępuje obiektywne fakty, a wtedy pojawi się uraza, a nawet zemsta. W innych czasach, gdy nie ma przywołanej sytuacji, generalnie nie powstaje podejrzana mentalność i można żyć w ciszy i spokoju jak zwykli ludzie.