Nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy, zwana nadczynnością tarczycy, oznacza zatrucie tarczycy spowodowane przez sam gruczoł tarczowy wytwarzający nadmierne hormony tarczycy. Głównymi przyczynami są rozlane toksyczne wola (choroba Gravesa), wielopęcherzowe toksyczne wola i wysoka autonomia tarczycy Gruczolak czynnościowy (choroba Plummera), który zwykle charakteryzuje się zwiększonym metabolizmem hormonów tarczycy i zwiększoną pobudliwością współczulnego układu nerwowego, ma różne objawy kliniczne w zależności od przyczyny. Warto zauważyć, że pojęcie nadczynności tarczycy różni się od tarczycy, która odnosi się do specjalnych zmian metabolicznych i zmian patofizjologicznych funkcji tkanek spowodowanych tkankami narażonymi na nadmierne działanie hormonów tarczycy. Z grubsza rzecz biorąc, tyreotoksykoza jest wynikiem, a nadczynność tarczycy jest tylko jedną z chorób, które powodują ten wynik. Obie nie są takie same. Większość pacjentów z nadczynnością tarczycy ma powolny początek, a także ostry początek. Częstość występowania wynosi około 31/100 000, co jest częstsze u kobiet. Stosunek mężczyzn do kobiet wynosi około 1: 4 do 6.