Depresja starcza

Depresja starcza (melancholia starcza) ściśle odnosi się do zaburzenia psychicznego, którego pierwszy objaw kliniczny następuje po 60. roku życia, a głównym objawem klinicznym jest utrzymująca się depresja. Zaburzeń nastroju nie można przypisywać fizycznym lub mózgowym chorobom organicznym. Depresja jest negatywnym i nieprzyjemnym doświadczeniem emocjonalnym, charakteryzującym się depresją, płaczem, smutkiem, rozczarowaniem, zmniejszoną zdolnością do poruszania się oraz upośledzeniem myślenia i funkcji poznawczych. Zasadniczo przebieg choroby jest stosunkowo długi, z tendencją do remisji i nawrotów, a niektórzy pacjenci mają złe rokowanie i mogą rozwinąć się w depresję oporną na leczenie.