Białe, twardsze wypukłe płytki na błonie śluzowej jamy ustnej

Białe płytki przypominające płytki nazębne: białe lub prawie białe jednorodne i twarde płytki pojawiają się na błonie śluzowej jamy ustnej, o zwartej teksturze, różnych formach i obszarach uszkodzenia, łagodnym wybrzuszeniu lub nierówności. Warto zauważyć, że nie ma równoległego związku między wielkością szkody a możliwością raka, a czasami rak występował nawet przy wielkości ziaren ryżu. Zmiany przypominające płytki nazębne są często trudne do odróżnienia od białej plamki Candida albicans, ale ta pierwsza jest trudniejsza na pierwszy rzut oka. Jest to kliniczna manifestacja leukoplakii błony śluzowej jamy ustnej. Biała leukoplakia odnosi się do podobnych do płytek zmian białych lub prawie białych zmian rogowacenia, które występują tylko na błonie śluzowej, a takich blaszek na błonie śluzowej jamy ustnej nie można usunąć i nie można ich wymienić klinicznie ani histopatologicznie. Osoby zaklasyfikowane do innych chorób są powszechną, niezakaźną chorobą przewlekłą. Błona śluzowa może wystąpić we wszystkich częściach jamy ustnej, ale najbardziej policzki i język. Występowanie wyników spisu powszechnego w 1980 r. Wyniosło 10,47% (w tym dym). Przez długi czas białe płytki na błonie śluzowej jamy ustnej były nazywane „białymi płytkami”, co spowodowało zmieszanie wielu białych zmian z białymi płytkami, co skutkowało niewłaściwymi wynikami w epidemiologii i leczeniu. Oprócz bieli kolor białych plam może również pojawiać się jako uszkodzenie między czerwienią a bielą. Powinno być jasne, że leukoplakia jest terminem klinicznym widzianym gołym okiem. Zmiany histopatologiczne powinny być zgodne z cechami zmian przedrakowych - nieprawidłowym rozrostem nabłonkowym, a nie prostym rozrostem nabłonkowym.