Niedokrwistość oporna na leczenie

Niedokrwistość oporna na leczenie, która najczęściej występuje u pacjentów w podeszłym wieku powyżej 50 lat, jest klinicznie zdominowana przez niedokrwistość, zmniejszenie liczby retikulocytów, a przede wszystkim zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych i płytek we krwi obwodowej. Prymitywne komórki we krwi obwodowej występują rzadko, nie przekraczają 1%. Hiperplazja komórek szpiku kostnego jest normalna lub hiperplastyczna, hiperplazja czerwonych krwinek jest bardziej oczywista, pierścieniowe granulocyty żelaza są rzadkie, a morfologia czerwonych krwinek jest bardziej powszechna. Granulocyty i megakariocyty również mają pewne nieprawidłowości morfologiczne, ale zwykle są lżejsze. Wybuchy szpiku kostnego nie przekraczają 5%.