Zespół ostrej niewydolności oddechowej u dzieci

Zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), znany również jako zespół wstrząsu płuc, jest rodzajem ostrej niewydolności oddechowej i hipoksemii z zaburzeniami mikrokrążenia płucnego jako główną przyczyną podczas ratowania lub leczenia. Jest to niespecyficzna reakcja płuc na ciężkie obrażenia w różnych sytuacjach i charakteryzuje się ciężką postępującą niewydolnością oddechową, której nie można skorygować pomimo wdychania wysokich stężeń tlenu. W ostatnich latach, pomimo poprawy rokowania ze względu na wczesne rozpoznanie objawów i zastosowanie dodatnich respiratorów ciśnieniowych z wydechem, śmiertelność jest nadal wysoka. W 1967 r. Ashbaugh i wsp. Zaproponowali, że objawy są podobne do zespołu niewydolności oddechowej noworodka, ale w celu odróżnienia go od tego drugiego sugerowano, aby nazwać go „zespołem niewydolności oddechowej dorosłych”. Esencja występuje również u dzieci, dlatego uczeni europejscy i amerykańscy osiągnęli konsensus poprzez wspólne dyskusje. Ostre stosuje się zamiast dorosłych, co nazywa się zespołem ostrej niewydolności oddechowej. Skrót to ARDS.