Infekcja enterowirusem 71

Enterowirus 71 został po raz pierwszy wyizolowany z drugiego wybuchu infekcji ośrodkowego układu nerwowego w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych w latach 1969–1970 i rozprzestrzenił się na wszystkie części świata po 1970 r .; w 1972 r. Wywołał on głównie epidemię zapalenia opon mózgowych w Australii; 1973 r. W Japonii częstość występowania chorób dłoni, stóp, jamy ustnej i / lub aseptycznego zapalenia opon mózgowych była głównie spowodowana w Japonii, natomiast w Szwecji dominacją aseptycznego zapalenia opon mózgowych była niewielka liczba chorób dłoni, stóp i jamy ustnej. EV 71 został po raz pierwszy wyizolowany z próbki kału niemowląt z chorobą ośrodkowego układu nerwowego w Kalifornii w 1969 roku i został zidentyfikowany i nazwany w 1974 roku. Od tego czasu wiele krajów zgłosiło epidemię EV71. Infekcję EV 71 odkryto po raz pierwszy w Chinach kontynentalnych zimą 1987 r., W prowincji Hubei pojawiła się choroba pryszczycy W 1995 r. Instytut Badań Wirusowych Wuhan wyizolował EV71 od pacjentów z pryszczycą. Spowodowane infekcją EV 71.