Porażenie Todda (porażenie lub osłabienie pozostawione przez przejściowe kończyny lokalne)

Choroba została po raz pierwszy opisana przez londyńskiego fizjologa Roberta Bentleya Todda w 1849 roku i została nazwana jego imieniem. Paraliż Todda jest neurologiczną nieprawidłowością występującą u pacjentów z padaczką, to znaczy przemijającym paraliżem, który pojawia się, gdy pojawia się epilepsja. Paraliż może być miejscowy lub ogólnoustrojowy, ale zwykle występuje tylko z jednej strony ciała. Najczęściej występuje po uogólnionym napadzie toniczno-klonicznym (napad główny) i po napadzie może trwać kilka godzin, a czasem kilka dni.