Omdlenie

Omdlenie (zwane także nieprawidłową pachą) to tymczasowa utrata przytomności spowodowana tymczasowym niedokrwieniem i niedotlenieniem mózgu. Omdlenie różni się od śpiączki, śpiączka na długo traci przytomność, a powrót do zdrowia jest trudny. Różnica między omdleniem a wstrząsem polega na nieświadomym zaburzeniu we wczesnym wstrząsie, a objawy niewydolności krążenia obwodowego są bardziej oczywiste i trwałe. Pacjentów z omdleniem nie można zignorować i należy je niezwłocznie leczyć. Omdlenie to powszechny zespół kliniczny z ryzykiem niepełnosprawności lub śmierci, objawiający się nagłym osłabieniem mięśni, utratą napięcia mięśniowego postawy, niezdolnością do wyprostowania się i utratą przytomności. Omdlenie ma pewną częstość i może wystąpić nawet u normalnych ludzi. Omdlenia zgłoszone za granicą można zaobserwować u 3% mężczyzn i 3,5% kobiet, co stanowi 3% pacjentów na oddziałach ratunkowych i 6% hospitalizowanych pacjentów. Ponieważ napady występują sporadycznie, istnieje wiele potencjalnych przyczyn, brak jest jednolitych standardów diagnostycznych i leczenia. Niektóre przypadki omdleń są trudne do zdiagnozowania i obejmują wiele oddziałów. Dlatego ważne jest szczegółowe zrozumienie mechanizmu, objawów klinicznych oraz diagnozy i leczenia omdleń. Po pierwsze, omdlenia należy odróżnić od innych objawów neurologicznych, takich jak omdlenia, zawroty głowy, upadki, drgawki itp. Omdlenie odnosi się do osłabienia mięśni i poczucia niemożności stania w pozycji wyprostowanej, ale świadomość jest nadal zachowana, dlatego czasami nazywa się to „stanem przedsynchronicznym”. Zawroty głowy to głównie poczucie siebie lub wirujących wokół siebie rzeczy. Upadek to nagła utrata napięcia mięśni kończyn dolnych, która powoduje upadek. Może natychmiast stać i iść dalej. Częściej występuje w przejściowym niedokrwieniu kręgowo-podstawnym. Żadne z powyższych trzech nie straciło przytomności. Czasami omdlenie nie jest łatwe do odróżnienia od napadów padaczkowych. Szczegółową metodę opisano szczegółowo poniżej. Omdlenie prawie zawsze znajduje się w pozycji pionowej, a pacjenci zwykle mają nieprzyjemne uczucie, że zaraz zemdleją. Następnie zawroty głowy i uczucie potrząsania podłogą lub otaczającymi przedmiotami, którym towarzyszy zamieszanie psychiczne, ziewanie, ciemne plamy przed oczami, niewyraźne widzenie, szum w uszach z nudnościami i wymiotami lub bez nich, bladość i dużo zimnego potu. Niektóre powolne przypadki dają pacjentom czas na ochronę przed obrażeniami, podczas gdy inne są nagłe i nieprzewidywalne.