Gruźlica

Gruźlica (gruźlica), powszechnie znana jako krzywica, jest ogólnoustrojową chorobą zakaźną wywołaną przez Mycobacterium tuberculosis. Choroba może występować przez cały rok, a młodzi ludzie w wieku od 15 do 35 lat są w szczytowym wieku gruźlicy. Okres inkubacji wynosi 4-8 tygodni. Przekazywanie oddechowe od osoby do osoby jest głównym sposobem przenoszenia choroby. Źródłem zakażenia są pacjenci z gruźlicą, którzy byli narażeni na bakterie. Prawie wszystkie tkanki ludzkiego ciała oprócz włosów mogą zostać zarażone gruźlicą, takie jak gruźlica jelit, gruźlica kości i gruźlica limfy. Ponieważ jednak gruźlica przenoszona jest głównie przez drogi oddechowe, wskaźnik zakażeń gruźlicą jest wyższy niż w przypadku innych narządów, zajmując pierwsze miejsce w ludzkim ciele. We wczesnym stadium nie ma żadnych oczywistych objawów, a po rozwoju choroby mogą wystąpić objawy ogólnoustrojowe, takie jak zmęczenie, utrata apetytu, utrata masy ciała, niska gorączka i miejscowe objawy chorych narządów. Po inwazji na ludzkie ciało bakterie gruźlicy mają zdolność rozprzestrzeniania się na całe narządy ciała i mają długoterminowe opóźnienie w tkankach. Gruźlica często rozwija się lub nawraca, gdy odporność organizmu jest niska. Patologia gruźlicy charakteryzuje się mieszaną obecnością guzków gruźlicy, wysiękiem, infiltracją, martwicą sera i tworzeniem się wnęki. Na całym świecie jest 600 milionów ludzi, jedna dziesiąta światowej populacji, zarażonych gruźlicą. Większość zarażonych osób nie ma objawów, zwanych utajoną infekcją gruźlicy, ale u około 5-10% z nich rozwinie się aktywna gruźlica; bez odpowiedniego leczenia aktywny przypadek może spowodować średnio 10-15 osób jest świeżo zarażonych, a śmiertelność w tej sprawie przekracza 50%. Jeśli utajonej infekcji towarzyszy immunosupresja, taka jak AIDS, istnieje 10% szansy na chorobę każdego roku. W 2005 r. Na całym świecie odnotowano 8,8 miliona nowych przypadków gruźlicy i 1,6 miliona zgonów z powodu gruźlicy. Większość przypadków gruźlicy występuje w krajach rozwijających się, z których Afryka ma najwyższy wskaźnik zachorowalności na jednego mieszkańca, wynoszący 28%; ale więcej niż połowa przypadków ma miejsce w 6 krajach azjatyckich: w Indiach, Chinach, Indonezji, Bangladeszu, Pakistanie i na Filipinach (powyższe pozycje uszeregowano według całkowitej liczby przypadków) ; Jeśli są uszeregowane według liczby przypadających na mieszkańca, są to Filipiny, Indonezja, Bangladesz, Pakistan, Indie, Chiny). W Afryce Subsaharyjskiej i niektórych krajach rozwiniętych rośnie liczba osób chorych na gruźlicę, ponieważ układ odpornościowy wielu ludzi jest uszkadzany przez leki tłumiące odporność, nadużywanie substancji lub AIDS. Gruźlica jest przewlekłą chorobą zakaźną, która od dawna zagraża zdrowiu ludzkiemu. Ciało pochowane jeszcze 6000 lat temu - „mumia” odkryta w Egipcie ma patologiczne zmiany w gruźlicy; ciało pochowane w Chinach 2100 lat temu - ciało kobiece wykopane z grobowca Mawangdui Han w Changsha, Hunan również znalazł lewy górny i lewy róg Hilum ma zwapnione ogniska gruźlicy. Gruźlica jest jedną z chorób o największej częstości występowania i śmiertelności w historii i była kiedyś znana jako „biała plaga”. W ostatnich latach, z powodu zaniedbywania gruźlicy w wielu krajach, inwestycje fiskalne zostały zmniejszone w połączeniu ze wzrostem liczby ludności, wzrostem zmiennej populacji i rozprzestrzenianiem się zakażenia HIV. Epidemia gruźlicy zwolniła, a niektóre kraje i regiony ponownie się odbiły. Dlatego Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła „Globalny kryzys TB” w 1993 r. I ogłosiła 24 marca „Światowym Dniem Gruźlicy” każdego roku.