Starzenie się

Wraz ze starzeniem się wraz z wiekiem stopniowo pojawiają się różne zmiany fizjologiczne, metaboliczne i funkcjonalne różnych układów ciała oraz różnych narządów i tkanek. A starzenie obejmuje dłuższy okres, w tym zmiany, które zaszły od początku rozwoju. Istnieją cztery cechy starzenia: uniwersalne, postępujące, zbywalne i endogenne. Starzenie się jest normalnym procesem rozwojowym i fizjologicznym, który jest związany z czynnikami genetycznymi i biologicznymi, psychologicznymi i społecznymi. Ludzie na ogół dojrzewają do 20 do 25 lat, a niektóre narządy (takie jak mózg) zazwyczaj dojrzewają do około 30 lat. Później stopniowo następowało starzenie biologiczne. Tempo starzenia się jest powolne i stopniowe w ciągu pierwszych 20–30 lat, a tempo starzenia się przyspiesza do określonego wieku. Jednak starzejące się osobniki są zupełnie różne, a tempo starzenia się różnych narządów tego samego osobnika nie jest zsynchronizowane, a ta sama zmiana w wydajności różnych narządów jest również inna, na przykład stopień miażdżycy serca, mózgu i nerek nie jest całkowicie zsynchronizowany. Na funkcje proste (takie jak objętość udaru mózgu lub wydalanie przez nerki) ma mniejszy wpływ starzenie się niż funkcje złożone (takie jak czas reakcji układu nerwowego i zdolność organizmu do przystosowania się). Różnica ta jest istotnie związana z aktywnością genetyczną, zawodową i fizyczną. Dlatego wiek kalendarzowy (czas od urodzenia wyrażono w czasie) nie jest wiarygodnym wskaźnikiem oczekiwanej długości życia, a wiek biologiczny jest dokładniejszy. Wiek biologiczny jest obliczany na podstawie funkcji i metabolizmu głównych układów i narządów (takich jak układ sercowo-naczyniowy, układ oddechowy, układ nerwowy i nerki) oraz oznak starzenia się (takich jak niektóre cechy skóry). Wiek biologiczny może być niższy lub wyższy niż wiek kalendarzowy lub mogą być równe. Czynniki wpływające na proces życia obejmują czynniki wewnętrzne (takie jak dziedziczność) i czynniki zewnętrzne (takie jak czynniki biologiczne, społeczne i psychologiczne). Hodowla ludzkich fibroblastów in vitro potwierdziła, że ​​liczba podziałów komórkowych jest ograniczona; zasugerowano, że liczba podziałów komórkowych jest związana z długością życia organizmu, z którego pochodzi. Oczekiwana długość życia wynosi 110 lat, a granica życia jest kontrolowana genetycznie. Jednak gdy ciało ludzkie jest narażone na działanie środowiska zewnętrznego, różne czynniki biologiczne (takie jak bakterie, wirusy itp.), Czynniki fizyczne (promieniowanie jonizujące, promieniowanie ultrafioletowe, hałas, mikrofale itp.), Czynniki chemiczne (toksyczne chemikalia, takie jak rtęć, ołów, Arsen, 3,4-benzopiren, pestycydy, rozpuszczalniki organiczne itp.) Mogą sprzyjać starzeniu się człowieka; czynniki społeczne i psychologiczne są również ściśle związane ze starzeniem się człowieka. Proces starzenia, który naturalnie zachodzi po dojrzałości płciowej, to starzenie fizjologiczne. Proces starzenia się spowodowany czynnikami zewnętrznymi (w tym chorobami) na podstawie starzenia fizjologicznego nazywa się starzeniem patologicznym. Ale trudno jest je ściśle rozróżnić i często współistnieją i wpływają na siebie nawzajem. Wraz z badaniami mechanizmu starzenia próbowano zastosować wiele metod, głównie leków opóźniających starzenie.