Utonięcie dziecka

Utonięcie odnosi się do zalania twarzy i górnych dróg oddechowych różnymi płynami, w tym wodą, prowadząc do stanu zagrażającego życiu lub śmierci spowodowanej uduszeniem z powodu utraty funkcji oddechowych. Poważną konsekwencją utonięcia jest to, że nawet jeśli życie wyzdrowieje, neurologiczne uszkodzenie spowodowane przez utonięcie często wystarcza, aby uniemożliwić dziecku normalne życie. Dane obce pokazują, że od 60% do 100% tonących dzieci, które otrzymują resuscytację krążeniowo-oddechową i przeżywają na izbie przyjęć, ma poważne uszkodzenie mózgu. Klasyfikacja utonięcia jest w większości podzielona według czasu utonięcia i stopnia niedotlenienia, charakteru cieczy utonięcia (słodkiej wody, wody morskiej, ścieków itp.) Oraz występowania powikłań. Utonięcie zasadniczo oznacza przeżycie przez ponad 24 godziny po utonięciu; utonięcie oznacza śmierć w ciągu 24 godzin z powodu utonięcia; wtórne utonięcie odnosi się do śmierci w wyniku powikłań w krótkim okresie po utonięciu Pacjenci, początkowy stan po utonięciu nie jest poważny, ale później stan pogarsza się i ostatecznie prowadzi do śmierci; zespół zanurzenia odnosi się do nagłej śmierci po wpadnięciu do lodowatej wody. Obecnie uważa się, że jej wystąpienie i nadmierne podniecenie nerwu błędnego powodują zatrzymanie bicia serca lub komory. Związane z trzepotaniem. Utonięcie można również podzielić na blady i purpurowy, przy czym ten pierwszy tonie z powodu bicia serca, odruchu oddechowego, szybkiej utraty przytomności lub drgawek, urazu czaszkowo-mózgowego, krwotoku śródczaszkowego itp., Ten drugi jest bardziej powszechny u dzieci. Podczas utopienia dochodzi do uderzeń wody i ruchów walki, powodując duże uwalnianie katecholamin w organizmie.