Przetoka odbytu

Przetoka odbytu jest również nazywana „grzebieniem odbytu”. Większość przetoki odbytu powstaje w wyniku owrzodzenia ropnia odbytu lub nacięcia i drenażu. Ropień stopniowo kurczy się, ale zawartość jelita nadal wchodzi do jamy ropnej. W procesie gojenia i kurczenia często powstaje kręta jama, a drenaż nie jest łatwy do wygojenia. Po dłuższym czasie wokół jamy jest wiele tkanek bliznowatych, tworząc przewlekły przewód zakaźny . Tradycyjna medycyna chińska nazywa tę chorobę „zwisaniem”, „siedzącym koniem”, „brudną trucizną” itp. Większość ropni odbytu zostaje zerwana, a kanały ziarniniakowe wokół odbytu powstają z czasem. Częściej występuje u mężczyzn w wieku 20–40 lat. Przetoka odbytu zwykle składa się z pierwotnego wewnętrznego ujścia, ramienia przetoki i wtórnego zewnętrznego ujścia. Usta wewnętrzne znajdują się głównie w pobliżu linii zęba, głównie jednego, a usta zewnętrzne znajdują się na skórze wokół odbytu, który może być jednym lub więcej. Przetoka odbytu i odbytnicy atakuje głównie kanał odbytu i rzadko obejmuje odbytnicę, dlatego często określa się ją jako przetokę odbytu, która jest przewodem ziarniniakowym, który komunikuje się ze skórą w okolicy krocza. Usta wewnętrzne znajdują się głównie w pobliżu linii zęba, usta zewnętrzne znajdują się wokół odbytu i skóry Cała ściana przetoki składa się z pogrubionej tkanki włóknistej z warstwą tkanki ziarninowej, która będzie trwała wiecznie. Częstość występowania ustępuje jedynie hemoroidom, częściej występującym u młodych mężczyzn, i może być związana z silnym wydzielaniem gruczołów łojowych, jednego z docelowych organów męskich hormonów płciowych.