Zakrzepica żył głębokich kończyn górnych

Zakrzepica żylno-podobojczykowa to grupa zespołów objawiających się głównie obrzękiem kończyn górnych, bólem, zasinieniem skóry i dysfunkcją. W 1949 r. Hughes po raz pierwszy opisał tę chorobę jako: „Zdrowi dorośli z ostrym niedrożnością żył kończyn górnych o różnym nasileniu bez wyraźnej etiologii i patologii nazywani są zespołem Pageta-Schroettera”. W przeszłości choroba była uważana za Jest to idiopatyczna i samoograniczająca się choroba, która nie ma poważnego wpływu na organizm. Obfite kończyny górne i krążenie poboczne barku są obfite. Nawet jeśli główna żyła jest zablokowana, nie spowoduje poważnych zaburzeń refluksowych. Żyły kończyn dolnych są 4-krotnie wyższe i łatwo się rekanalizują po zakrzepicy, więc nie trzeba zbytnio zwracać uwagi na leczenie. Kierując się tym błędnym przekonaniem, u wielu pacjentów dochodzi do zakrzepicy z powodu nieaktywnego leczenia. Obszerna literatura donosi, że występowanie następstw stanowi od 25% do 74% wszystkich pacjentów, a od czasu do czasu zgłaszano również pacjentów z zatorami płucnymi. W ostatnich latach, po dogłębnych badaniach, osiągnięto nowe zrozumienie choroby i poprawiono efekt leczenia.