Złamanie trzonu kości udowej

Kość udowa to najdłuższa kość rurkowa w ludzkim ciele. Trzon kości udowej obejmuje kości 2–5 cm poniżej guzowatości do 2–5 cm powyżej kłykcia kości udowej. Wał udowy otoczony jest trzema grupami mięśni, z których największa grupa mięśni prostowników jest zdominowana przez nerw udowy; za grupą mięśni zginaczy znajduje się nerw kulszowy; grupa mięśni przywodziciela jest najmniejsza i zdominowana przez nerw obturacyjny. Ponieważ mięśnie ud są rozwinięte, często dochodzi do zwichnięcia i nakładania się po złamaniu. Grupa mięśni porywacza wokół trzonu kości udowej jest nieco słabsza niż inne grupy mięśni. Grupa mięśni porywacza znajduje się na pośladkach i przyczepia się do krętarza. Ze względu na funkcję mięśnia przywodziciela dalszy koniec złamania często przesuwa się do wewnątrz. Tendencje pozycjonowania, wyrównane złamania często mają skłonność do wyginania się na zewnątrz, a tę tendencję do przesuwania i kąta należy korygować i zapobiegać podczas leczenia złamania. Kiedy dolna 1/3 kości udowej jest złamana, ponieważ naczynia krwionośne znajdują się za złamaniem kości udowej, a dalszy koniec złamania jest często odchylony do tyłu, łatwo jest tam przebić pulsowanie i żyły.