Autyzm u dzieci

Autyzm dziecięcy jest podtypem uogólnionego zaburzenia rozwojowego. Jest to zaburzenie rozwojowe charakteryzujące się barierami w kontaktach ze światem zewnętrznym (w tym rodzicami), które występują we wczesnym dzieciństwie. Przejawia się głównie w różnych stopniach przeszkód w komunikacji interpersonalnej, wąskich zainteresowaniach i stereotypowych zachowaniach. Około trzech czwartym dzieci towarzyszy znaczne upośledzenie umysłowe, a niektóre dzieci mają lepsze zdolności w niektórych aspektach na tle ogólnego upośledzenia umysłowego. Częściej u chłopców. W przeszłości nazywało się to autyzmem dziecięcym, autyzmem dziecięcym i było związane z działaniami psychologicznymi w percepcji dzieci, języku i myśleniu, emocjach, ruchu i obszarach społecznych. Obecnie zaliczany jest do kategorii psychologicznych zaburzeń rozwojowych w taksonomii i nazywa się go wszechobecnym zaburzeniem rozwojowym. Przyczyna tej choroby jest nieznana. Bliźniacze badania wykazały, że częstość występowania tej samej choroby jest wyższa u bliźniaków z pojedynczymi jajami niż u bliźniaków. Badania EEG i obrazowania mózgu mają wyższe nieprawidłowe wartości, ale nie są specyficzne. Znaki oprogramowania układu nerwowego również są czymś więcej. Niektóre choroby, takie jak pacjenci z zespołem łamliwego chromosomu X, również mają więcej objawów autyzmu.