Otępienie naczyniowe

Otępienie naczyniowe (VD) jest jednym z klinicznych typów zaburzeń psychicznych spowodowanych chorobami naczyniowymi, a także rodzajem objawów klinicznych chorób naczyniowo-mózgowych. Otępienie naczyniowo-mózgowe lub otępienie naczyniowe (otępienie naczyniowe, VD) odnosi się do całkowitego spadku inteligencji spowodowanego chorobami naczyniowo-mózgowymi spowodowanymi zaburzeniami dopływu krwi do mózgu. Jest to spowodowane chorobami naczyniowo-mózgowymi i otępieniem, którego głównym objawem klinicznym jest otępienie. Początek występuje zwykle w wieku od 50 do 60 lat, a około połowa z nich jest komplikowana przez nadciśnienie pierwotne, a główną przyczyną jest inteligentne stopniowe pogorszenie. Otępienie naczyniowo-mózgowe występuje częściej u pacjentów z powtarzającymi się niewielkimi udarami, a stan stopniowo pogarsza się wraz z nadejściem niewielkich udarów. Upadek intelektualny nie postępuje progresywnie, ale rozwija się stopniowo: po niewielkim udarze odzyskuje inteligencję do pewnego stopnia, a stan jest stabilny, jednak po niewielkim udarze atak pogarsza się i rozwija się z przerwami, aż w końcu dochodzi do demencji.