Choroba zwyrodnieniowa stawów Dendrolimus

Choroba zwyrodnieniowa stawów gąsienicy sosny to sezonowa regionalna epidemia epidemii, która została odkryta w południowych prowincjach Chin w ostatnich latach i jest to choroba obejmująca głównie skórę, kości i stawy. Badania epidemiologiczne i eksperymenty na zwierzętach wykazały, że choroba wiąże się z kontaktem z gąsienicami sosny, dlatego jest nazywana chorobą gąsienicy sosny. Pod względem zapadalności odnotowano je w dziewięciu prowincjach, w tym w Guangdong, Fujian, Guangxi, Hunan, Hubei, Anhui, Zhejiang, Jiangxi i Jiangsu. W 1970 roku pracownik fabryki pieca w Jinhua, Zhejiang, zachorował z powodu wypalenia gałęzi sosny gąsienicami sosny, co było pierwszym zgłoszonym przypadkiem w Chinach. W 1975 r. W Chaoyang w Guangdong odnotowano 4010 przypadków, co stanowi 5,54% ogółu ludności. Występowanie populacji gąsienic sosnowych wynosi od 52,9% do 86,4%. Okres epidemii był szczytem sezonu letniego i jesiennego, najwięcej w październiku. Wiek pacjentów wynosił od 8 miesięcy do 84 lat, przy czym najczęstszy był wśród młodych dorosłych w wieku 20–50 lat. Nie ma różnicy w rozpowszechnieniu mężczyzn i kobiet, w zależności od składu narażonej populacji. Większość dotkniętych obszarów znajduje się w pobliżu obszarów górskich, głównie na obszarach z lasami sosnowymi i gąsienicami sosnowymi. Większość przypadków to ścinanie drewna opałowego pod górę, ścinanie gałęzi sosny, zbieranie kokonów gąsienic sosny, cięcie ryżu na zanieczyszczonych polach ryżowych i kontaktowanie się z sosnowymi gąsienicami, gdy studenci wychodzą w góry. Może to być również spowodowane kontaktem z dziką trawą, odzieżą i Woda i inne choroby.