Szczelina na mankiet rotatora

Przestrzeń międzymięśniowa między bocznym procesem krakusoidalnym, mięśniem podskórnym i mięśniem zwojowym wyższym nazywa się interwałem rotatora. Post opisał anatomię w 1978 roku. W luce znajduje się luźna tkanka łączna, która łączy mięsień zwojowy górny i mięsień podtorebkowy, a przed szczeliną znajduje się więzadło krakoidowe, które je wzmacnia. De Palma (1973) stwierdził, że 9% luki w mankiecie rotatora było otwarte w normalnej populacji. Rowe (1981) poinformował, że u 37 pacjentów z nawracającym podwichnięciem barku otwartych było 20 miejsc na mankietach rotatorów, a oba uznano za istotnie powiązane. Luka w mankiecie rotatora występuje częściej u młodych dorosłych, a wiek jej początku wynosi od 20 do 40 lat. Rozerwanie przedziału rotatora jest wzdłużnym rozerwaniem tkanki mankietu rotatora wzdłuż kierunku włókien ścięgien W porównaniu z ogólnymi uszkodzeniami mankietu rotatora etiologia, patologia i rokowanie mają różne cechy. Szczelina mankietu rotatora jest słabą częścią struktury mankietu rotatora. Kiedy nastąpi podział, połączona siła mięśni łopatki górnej i podkapularnej w górnej części ramienia osłabia się, a siła mocująca głowy kości ramiennej na łopatce zmniejsza się, co jest podatne na staw glenohumeralny Relaks i poślizg. Niestabilność stawu ramienno-stawowego może również powodować stan zapalny i adhezję worka opadającego szkaplerza, co może dodatkowo powodować przykurcz stawu.