Zatorowość tętnicy krezkowej

Zator tętnicy krezkowej górnej odnosi się do różnych zatorów, które spadły gdzie indziej i krążą do wyższej tętnicy krezkowej poprzez krew i zachowują swoje końce, co prowadzi do upośledzonego dopływu krwi do tętnicy i ostrej martwicy niedokrwiennej przewodu jelitowego dopływu krwi. Wyższy pień tętnicy krezkowej ma duży kaliber i jest nachylony pod kątem do aorty brzusznej, a zatori są łatwe do wejścia, dlatego choroba ta występuje częściej w praktyce klinicznej, stanowiąc około 40% do 50% ostrego niedokrwienia naczyń krezkowych. Zator powstaje zwykle w wyniku zakrzepu naściennego serca, dlatego częściej występują u pacjentów z chorobą reumatyczną, chorobą wieńcową, infekcyjnym zapaleniem wsierdzia i niedawnym zawałem mięśnia sercowego. Ponadto zator powstaje z blaszek miażdżycowych i sporadycznie zatorowości bakteryjnej. Te zatorki ustępują samoistnie lub podczas badania cewnika.