Uporczywość astmy

Trwałość astmy odnosi się do ciężkiego ataku astmy, który jest nieskuteczny w konwencjonalnym leczeniu i zwykle trwa dłużej niż 12 godzin. Utrzymywanie się astmy nie jest niezależnym rodzajem astmy, ale jej zmiany patologiczne i fizjologiczne są poważniejsze. Jeśli jej nasilenie jest niedoszacowane lub leczenie jest niewłaściwe, często istnieje ryzyko śmierci. Dane z sekcji zwłok z powodu śmierci z powodu astmy wskazują, że najbardziej znaczącą nieprawidłowością jest nadmierne napompowanie płuc, które jest spowodowane zatrzymaniem powietrza spowodowanym rozproszoną niedrożnością dróg oddechowych. W drogach oddechowych znajduje się szeroka gama zatyczek śluzowych, które składają się ze śluzu, złuszczonych komórek nabłonkowych i komórek zapalnych, a czasem tworzą małe oskrzela i rozgałęzione odlewy. Ściana dróg oddechowych jest pogrubiona, z dużą liczbą nacieków eozynofilów, przerostem i przerostem mięśni gładkich i gruczołów podśluzówkowych. Głównym objawem utrzymywania się astmy jest duszność, większość pacjentów może pluć słowami, tachykardia, nadmuchane płuca, świszczący oddech, wspomagane skurcze mięśni, dziwne pulsacje i pocenie się. Rozpoznanie uporczywej astmy wymaga wykluczenia astmy kardiogennej, POChP, niedrożności górnych dróg oddechowych lub ciała obcego oraz zatorowości płucnej. Najbardziej obiektywnymi wskaźnikami do pomiaru stopnia niedrożności dróg oddechowych są: PEFR i / lub FEV1. Wskazania kliniczne sugerujące, że astma ma krytyczne znaczenie, to fakt, że stan jest jeszcze gorszy po zastosowaniu odpowiednich leków; duszność wpływa na sen i mowę; wspomaga skurcz mięśni oddechowych; zmiany w świadomości; odma opłucnowa lub rozedma śródpiersia; częstość tętna 120 razy / min; częstość oddechów 30 razy / min; impuls nieparzysty 2,4 kPa (18 mmHg); FEVl0,5L; FVC1L; PEFR120L / min; PO28.66kPa (65 mmHg); PCO2 jest wyższy niż normalnie.