Uwięzienie nerwu szkapleńskiego

Kompresja nerwu szkaplerzowego jest jedną z najczęstszych przyczyn bólu barku. Niektórzy uczeni za granicą uważają, że eigeny stanowią od 1% do 2% wszystkich pacjentów z bólem barku. W 1909 r. Ewald opisał pourazowe zapalenie nerwu pozapłucnowego. W 1926 r. Foster zgłosił 16 przypadków neuropatii ponadgałkowej. W 1948 r. 4 ze 136 przypadków bólu barku zgłoszonych przez Parsonage i Turner miało nadkrytkowe zapalenie nerwu. Są to najwcześniejsze doniesienia o uwięzieniu nerwu szkapleńskiego. W 1959 r. Kopell i Thompson podali szczegółowy opis ucisku nerwu szkapleńskiego na wycięciu łopatki i nazwali go uwięzieniem nerwu nadłopatkowego (SNE). W przyszłości raporty na temat uwięzienia nerwu szkapleńskiego stopniowo rosły. W 1982 r. Aiello i wsp. Zgłosili przypadek uwięzienia SNE w wycięciu glenoidowym łopatki. W 1987 r. Ferretti i inni zgłosili przypadki oddelegowania eksperta krajowego w siatkówkę. W ostatnich latach pojawiły się doniesienia o atrofii mięśnia podtorebkowego i niektórych szczególnych przypadkach uwięzienia.