Jaskra barwiona

Wtórna jaskra otwartego kąta spowodowana rozprzestrzenianiem się pigmentu w przednim odcinku oka nazywa się jaskrą pigmentową. W 1949 roku Sugar sporządził szczegółowy raport na temat zespołu dyspersji pigmentów i zaproponował nazwę jaskry pigmentowej. Jaskra tego typu stanowi od 1,0% do 1,5% jaskry w krajach zachodnich, ale jest rzadka w naszym kraju. Charakteryzuje się brakiem pigmentu w warstwie powierzchniowej tęczówki w środkowej i obwodowych częściach oczu, któremu towarzyszy odkładanie pigmentu w tkankach oka za rogówką, siateczką beleczkową, tęczówką i soczewką. Metodę napromieniania zastosowano do sprawdzenia promieniowego obszaru przepuszczającego światło tęczówki, a pigment uwolniono z nabłonka pigmentu tęczówki i osadzono na więzadle zawiesinowym soczewki, soczewce, ścianie tylnej rogówki, przedniej powierzchni tęczówki, siateczce beleczkowej i siatkówce obwodowej poprzez krążenie cieczy wodnistej. Po długim czasie pigment gromadzi się w kanale wodno-odpływowym.