Kardiomiopatia okołoporodowa

Pod koniec XIX wieku niewyjaśniona niewydolność serca została stwierdzona u zdrowych kobiet w ciąży. Większość z nich ma ostrą niewydolność serca lub rozszerzone zmiany podobne do kardiomiopatii. Czas wystąpienia jest ograniczony do ostatnich 3 miesięcy ciąży lub 5 miesięcy po porodzie. Nie ma wcześniejszej historii chorób sercowo-naczyniowych. Ta specjalna choroba serca nazywa się Kardiomiopatia okołoporodowa (PPCM). Ritchie po raz pierwszy zgłosiła niewydolność serca związaną z ciążą w 1849 r .; Virchow szczegółowo opisał pierwotną kardiomiopatię związaną z późną ciążą i połogiem w 1870 r. I od tego czasu rzadko bywa zgłaszana. Do 1930 roku Hull i Gouley po raz kolejny opisywali chorobę niewydolności serca z czynnikami połogowymi jako ważną przyczynę, a od tego czasu odnotowano więcej przypadków w różnych częściach świata. Nazwa tej choroby jest bardziej myląca w przeszłości: nazywano ją ciążową chorobą serca, chorobą serca przed porodem i po porodzie, poporodową chorobą serca, poporodowym zapaleniem mięśnia sercowego, poporodową niezapalną chorobą serca itp. Obecnie większość uczonych uważa, że ​​należy nazwać ją kardiomiopatią okołoporodową. Chociaż klinicznie rzadka, choroba ta może bezpośrednio wpływać na bezpieczeństwo życia matek i niemowląt, a zatem stała się jednym z problemów budzących poważne obawy w związku z obecnym kryzysem położniczym.