Złamanie Geysa

Złamanie Galeazziego jest złamaniem środkowej i dolnej 1/3 promienia z przemieszczeniem dolnego stawu promieniowego łokciowego. Już w 1929 r. Korporacja nazwała ją złamaniem przeciw Mengowi, a później złamaniem Piemontu, a Compbell nazwał to złamaniem konieczności, ponieważ uważał, że takie obrażenia należy leczyć chirurgicznie. Galeazzi szczegółowo opisał obrażenia w 1934 r. I zasugerował rehabilitację kciuka. Od tego czasu zwyczajowo nazywany jest tego rodzaju urazem złamaniem Geigera. Złamanie Geigera jest częstym urazem, który występuje sześć razy częściej niż złamanie Mengga.