Zakażenie wewnątrzkomórkowe prątkami

Zakażenie Mycobacterium intracellulare to patogen nazwany przez Runyona w 1967 roku. Ten rodzaj jest wolno rosnącą, niefotochromogenną bakterią, która jest krótka i może być wydalana z gleby, wody i zwierząt. Stwierdzono, że zakażone ptaki, ssaki i gleba bogata w guano mogą być naturalnymi żywicielami bakterii. Bakterie można czasem izolować z normalnych ludzkich wydzielin. Patogeneza jest niepewna. Przejawem są głównie przewlekłe infekcje płuc, dzieci z zapaleniem węzłów chłonnych i pacjenci z obniżoną odpornością (zwłaszcza AIDS) rozprzestrzeniają infekcje. W wydzielinach lub rozmazach z biopsji można znaleźć dużą liczbę pałek kwasoodpornych, a kultury mogą wykazywać wzrost ptasich lub wewnątrzkomórkowych prątków. Połączenie leków jest skuteczne.