Apraksja

Poznanie jest rodzajem aktywności neuropsychologicznej wysokiego poziomu, którą posiada ludzki mózg (to znaczy wyczuwać istnienie rzeczy zmysłami i rozpoznawać je). Wiedzieć coś, to rozpoznać to pośród wielu rzeczy, to znaczy w wyniku porównania obecnego doświadczenia percepcji ze wszystkimi doświadczeniami z przeszłości. Zrozumienie rzeczy jest przetwarzane przez konwergencję wielu doznań, głównie w oparciu o konwergencję wielu doznań wizualnych i fizycznych oraz uczestnictwo w słyszeniu, a nawet węchu. Agnozja polega na tym, że wykrywany przedmiot traci kontakt z wcześniej zapamiętanym materiałem i staje się nierozpoznany, to znaczy nie może go rozpoznać. Odnosi się do nabytych zaburzeń poznawczych spowodowanych miejscowym uszkodzeniem mózgu. W obliczu pacjenta pacjent może go rozpoznać za pośrednictwem innych kanałów czuciowych, ale traci zdolność poznawania znanych obiektów, siebie lub przestrzeni wzrokowej przez określony kanał czuciowy i odpowiadające mu zmysły. Tego rodzaju zrozumienie nie może być spowodowane przeszkodami, takimi jak odczuwanie, język, inteligencja, pamięć itp., Ani nie jest spowodowane przez nieznajomość pacjenta z przedmiotem, często spowodowaną uszkodzeniem określonych funkcjonalnych części półkuli. Objawy większości przypadków apraksji są specyficzne. Podobnie jak w przypadku innych nieprawidłowości w mózgu, ma również asymetrię między dwiema półkulami. Krótko mówiąc, jest to brak wzroku, słuchu, somatosensoryczności, świadomości i upośledzenia umysłowego u pacjentów z uszkodzeniem mózgu, ale nie jest możliwe rozpoznanie wcześniej znanego obiektu za pomocą jednego zmysłu, ale za pomocą innych zmysłów. Na przykład pacjent widział zegarek, nie wiedząc, co to jest, ale kiedy dotknął kształtu zegarka i usłyszał dźwięk poruszającego się zegarka, natychmiast rozpoznał go jako zegarek.