Uraz skóry głowy

Skóra głowy stanowi barierę powierzchniową przed przemocą zewnętrzną w czaszce i mózgu, ma dużą elastyczność i wytrzymałość oraz silną odporność na stres i napięcie. Dlatego przemoc może zostać wprowadzona do czaszki przez skórę głowy i czaszkę, powodując uszkodzenie tkanki mózgowej, podczas gdy skóra głowy jest nienaruszona lub lekko uszkodzona. Struktura skóry głowy różni się znacznie od skóry innych części ciała. Warstwa powierzchniowa jest gęsta z włosami, bogata w przepływ krwi, a struktura tkanki podskórnej jest gęsta. Istnieje krótka przegroda z włókien, która łączy warstwę powierzchniową, warstwę tkanki podskórnej i warstwę rozcięgna w kształcie czapki. W międzyczasie jest bogaty w cząsteczki tłuszczu i ma pewien efekt ochronny. Luźna luka w tkance łącznej między rozcięgna w kształcie czapki a okostnej czaszki, co pozwala na przesuwanie się skóry głowy, dzięki czemu buforuje przemoc zewnętrzną. Uraz skóry głowy jest najczęstszym rodzajem pierwotnego urazu czaszkowo-mózgowego i może wahać się od lekkiego otarcia do wytrzaskania całej skóry głowy. Istotne jest to, że uraz skóry głowy pomaga określić lokalizację i ciężkość urazu czaszkowo-mózgowego. Urazy skóry głowy często mają różny stopień uszkodzenia czaszki i tkanki mózgowej, co może być wykorzystane jako portal inwazyjny do infekcji wewnątrzczaszkowych i powodować wtórne zmiany w czaszce, dlatego też coraz większą uwagę przywiązuje się do rekonstrukcji urazów skóry głowy.