hormon uwalniający tyreotropinę

Hormon uwalniający tyrotropinę (TRH) jest tripeptydem wydzielanym przez podwzgórze, którego fizjologiczną funkcją jest uwalnianie TSH przechowywanego w komórkach przedniego płata przysadki poprzez szereg szlaków oraz zwiększanie zawartości TSH i T3 i T4 we krwi. . Oznaczenie TRH w osoczu podczas pomiaru TSH, T3, T4, abyś mógł zrozumieć przyczynę choroby tarczycy, zmiana występuje w tarczycy lub przysadce lub podwzgórzu. TRH z powodzeniem zsyntetyzowano i zastosowano w klinice. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja badań wzrostu i rozwoju: badanie krwi Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Przypomnienie: Ze względu na wysokie wymagania techniczne pomiaru TRH test stymulacji TRH jest często stosowany w praktyce klinicznej, a TSH zastępuje się TSH. Wartość normalna (19,8 ± 3,1) pg / ml. Znaczenie kliniczne (1) Zwiększony TRH w pierwotnej niedoczynności tarczycy i zwiększony TSH. W ciężkich przypadkach TRH w osoczu osiągnęło 3200 pg / ml. (2) Wtórna niedoczynność tarczycy może być spowodowana zmianami przysadki i podwzgórza. Niedoczynność tarczycy przysadki, taka jak klinicznie powszechny zespół ścinania, może być również podwyższona przy podwyższonym TRH. Niedoczynność tarczycy podwzgórza ma zmniejszone wydzielanie TRH w osoczu i niską funkcję całego układu osi podwzgórze-przysadka-tarczyca. (3) TRH jest normalne lub zmniejszone, gdy nadczynność tarczycy jest nadczynnością tarczycy i może być również podwyższona. (4) We wczesnym stadium podostrego zapalenia tarczycy TRH we krwi jest normalne, a późne stadium jest podwyższone, gdy niedoczynność tarczycy jest niska. (5) Wrodzony indywidualny niedobór TRH występuje klinicznie rzadko. (6) Istnieje wiele zmian hormonów w dysfunkcji podwzgórza, a czasami występują zmiany podobne do paznokci podwzgórza. Wysokimi wynikami mogą być choroby: nadczynność tarczycy, nadmierne wydzielanie, spoczynkowe limfocytowe zapalenie tarczycy, toksyczne wola rozproszone Ze względu na wysokie wymagania techniczne pomiaru TRH w praktyce klinicznej zastosowano test stymulacji TRH, a TSH zastąpiono TSH. Proces kontroli Metoda podzielona jest na trzy etapy, a mianowicie reakcję antygen-przeciwciało, rozdział B i F oraz oznaczenie radioaktywności. (1) Reakcja antygenu z przeciwciałem: Próbka (antygen nieznakowany), znakowany antygen i surowica odpornościowa są kolejno dozowane do małej probówki i pozostawione w temperaturze pokojowej (15–30 ° C) na 24 godziny, aby w pełni konkurować o wiązanie. (2) Rozdzielanie B i F: Istnieją różne techniki rozdzielania i powszechnie stosuje się metodę strącania. Metoda 1-sekundowego strącania przeciwciała: znana również jako metoda diabody, po tym, jak badany antygen specyficznie reaguje z pierwszym przeciwciałem, dodaje się odpowiednie drugie przeciwciało, tak że powstały kompleks antygen-pierwsze przeciwciało-drugie przeciwciało jest współstrącany. Znakowany antygen B jest oddzielany od wolnego antygenu F przez wirowanie. Ta metoda to precypitacja, całkowite oddzielenie, niskie niespecyficzne wiązanie. Jednak ilość drugiego przeciwciała jest duża, a koszt jest wysoki. Ponadto stężenie w surowicy oraz obecność lub brak antykoagulantów może w pewnym stopniu wpływać na wyniki. 2 Metoda strącania glikolu polietylenowego (PEG): białko znajduje się w punkcie izoelektrycznym, a warstwa hydratacyjna jest niszczona, co powoduje wytrącanie białka. Zaletą tej metody jest to, że PEG jest dogodny do przygotowania, niedrogi i szybki do oddzielenia. Wadą jest to, że istnieje wiele niespecyficznych osadów, a rozdział jest niepełny. 3 Druga metoda wytrącania przeciwciał i glikolu polietylenowego: Metoda ta ma nie tylko zaletę szybkiego wytrącania metodą PEG, ale także utrzymuje efekt specyficznego wytrącania drugiego przeciwciała, zmniejsza ilość drugiego przeciwciała i zmniejsza stężenie PEG, dzięki czemu wytrąca się niespecyficznie Zredukowany materiał. 4 Metoda adsorpcji węgla aktywnego: wolna część małych cząsteczek jest adsorbowana przez aktywność powierzchniową węgla aktywnego. Na przykład warstwę dekstranu powleka się na powierzchni węgla aktywnego, aby utworzyć siatkę o określonej średnicy porów na powierzchni, umożliwiając w ten sposób ucieczkę małych cząsteczek wolnego antygenu lub haptenu i ich adsorpcję, podczas gdy kompleks makrocząsteczkowy jest wykluczony. Po przereagowaniu antygenu i przeciwciała dodaje się węgiel aktywowany dekstranem i pozostawia na 5 do 10 minut, tak aby wolny antygen został zaadsorbowany na cząstkach węgla aktywnego, a cząsteczki wytrąciły się przez wirowanie, a supernatant zawiera znakowany antygen. (3) Oznaczanie radioaktywności: Po rozdzieleniu B i F można zmierzyć radioaktywność. Istnieją dwa rodzaje przyrządów pomiarowych: ciekły licznik scyntylacyjny (pomiar promieni beta) i kryształowy licznik scyntylacyjny (pomiar promieni gamma). Jednostką zliczania jest liczba impulsów elektrycznych wysyłanych przez detektor w jednostkach cpm (liczba impulsów / min). Krzywa standardowa jest wymagana dla każdego pomiaru, a różne stężenia standardowego antygenu są wykreślane na odciętej, a odpowiednia zmierzona radioaktywność jest wykreślana na rzędnej. Radioaktywność może być opcjonalnie B lub F, i można również zastosować obliczone wartości B / B + F, B / F lub B / B0. Próbki należy oznaczać podwójnie, pobierać średnią wartość, a odpowiadające stężenie antygenu wykrywa się na krzywej standardowej. Nie nadaje się dla tłumu Bez tabu. Działania niepożądane i ryzyko Bez komplikacji.