głębokie badanie sensoryczne

Głębokie testy sensoryczne to testy głębokich tkanek, takich jak mięśnie, ścięgna i stawy, w tym pozycja, ruch i wibracje. Podczas badania funkcji sensorycznej pacjent musi być spokojny, a postawa egzaminatora powinna być harmonijna, zanim pacjent powinien cierpliwie wyjaśnić metodę, cel i znaczenie badania, aby uzyskać pełną współpracę z pacjentem. Ale nie może być żadnych wskazówek. Jeśli stan świadomości pacjenta jest słaby i należy go sprawdzić, reakcja pacjenta na bodziec testowy jest jedynie z grubsza obserwowana w celu oszacowania stanu funkcji sensorycznej pacjenta. Takie jak plwocina, bolesny wyraz twarzy lub cofanie stymulowanych kończyn. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja badania neurologicznego: neuroelektrofizjologia Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Przypomnienie: Staraj się maksymalnie rozluźnić podczas badania. Nie denerwuj się i nie wpływaj na wyniki badania. Jednocześnie aktywnie współpracuj z pracą lekarza. Wartość normalna 1. Badanie pozycji Normalni ludzie mogą powiedzieć, gdzie są umieszczone kończyny, lub użyć im przeciwnych kończyn, aby je naśladować. 2, kontrola odczuć motorycznych normalni ludzie mogą powiedzieć kierunek pasywnego ruchu kończyny. 3, sprawdź sens wibracji normalni ludzie mają poczucie rezonansu i wibracji. Częstym zjawiskiem fizjologicznym jest również to, że poczucie drgań kończyn dolnych normalnych ludzi jest zmniejszone lub zanikło. Znaczenie kliniczne Nieprawidłowy wynik 1. Zaburzenia pozycji i dyskinezy wskazują włókna nerwowe lub centralne zmiany czuciowe mózgu, które przenoszą głębokie odczucia. 2, dysfunkcja szoku jest widoczna w rdzeniu kręgowym po uszkodzeniu. Osoby wymagające badania: pacjenci z głębokimi zaburzeniami czucia. Środki ostrożności Przeciwwskazania przed badaniem: Przed badaniem uspokój emocje pacjenta i nie denerwuj się. Wymagania do kontroli: 1. Podczas badania funkcji sensorycznej pacjent musi mieć wyraźną świadomość, a postawa egzaminatora powinna być harmonijna, zanim pacjent powinien cierpliwie wyjaśnić metodę, cel i znaczenie badania, aby uzyskać pełną współpracę pacjenta. Ale nie może być żadnych wskazówek. 2, środowisko powinno być spokojne podczas kontroli, wymagając od pacjenta zamknięcia oczu, najlepiej sprawdzić, czy pacjent nie odczuwa spontanicznego bólu. 3, zwróć uwagę na dwie strony porównania oraz porównanie dalekie i bliskie. Można go stopniowo przenosić z obszaru zaburzeń sensorycznych do obszaru normalnego, a jeśli czuje się uczulony, można go również przenosić z obszaru normalnego do obszaru przeszkód. 4. Kiedy znajdziesz zaburzenie czuciowe, powinieneś zwrócić uwagę na zasięg, charakter i zakres zaburzenia. Należy go wielokrotnie sprawdzać i weryfikować, aby tworzyć szczegółowe zapisy lub ilustracje do przyszłych obserwacji i porównań. 5. Jeśli stan świadomości pacjenta jest słaby i musi zostać sprawdzony, z grubsza obserwuje się jedynie reakcję pacjenta na bodziec testowy w celu oszacowania stanu funkcji sensorycznej pacjenta. Takie jak plwocina, bolesny wyraz twarzy lub cofanie stymulowanych kończyn. Proces kontroli 1. Wrażliwość na pozycję: gdy pacjent zamyka oczy, egzaminator ustawia kończyny w określonej pozycji, umożliwiając mu wypowiedzenie pozycji lub naśladowanie przeciwnej kończyny. 2, odczucie motoryczne (wrażliwość motoryczna): Badacz delikatnie szczypie palec pacjenta lub obie strony palca, poruszając się w górę i w dół o około 5 °, pozwól pacjentowi powiedzieć kierunek pasywnego ruchu kończyny (w górę lub w dół). Zakres jest od małego do dużego, aby zrozumieć zakres jego spadku. 3. Sens wibracji: Umieść wibrujący kamerton (128 Hz) na skórze kończyny pacjenta, na przykład na wewnętrznej i zewnętrznej szczęce, stawie nadgarstka, kości biodrowej, obojczyku, piszczeli itp., Aby pacjent mógł odpowiedzieć na uczucie wibracji. Podczas sprawdzania porównaj górną i dolną oraz porównaj lewą i prawą. Nie nadaje się dla tłumu Niewłaściwa populacja: Pacjenci z niepełnosprawnością lub urazami kończyn. Działania niepożądane i ryzyko Nic