immunoglobulina wydzielana w ślinie

Immunoglobuliny w ślinie to głównie SIgA i SIgG. Zawartość SI w spoczynkowej ślinie jest często wyższa niż w podrażniającej ślinie. Często jest mierzona za pomocą RIA i jednokierunkowej dyfuzji. Poziomy SIgA i SIgG w ślinie dzieci są znacznie niższe niż u dorosłych, wzrastając wraz z wiekiem i zbliżając się do poziomów dorosłych po 16 roku życia. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badań onkologicznych: badanie immunologiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wskazówki: staraj się jeść mniej i jeść jak najwięcej, i rób rozsądną dietę. Wartość normalna Poziomy SIgA i SIgG w ślinie dzieci są znacznie niższe niż u dorosłych, wzrastając wraz z wiekiem i zbliżając się do poziomów dorosłych po 16 roku życia. Znaczenie kliniczne (1) Ig zwiększa zapalenie gruczołu ślinowego, nowotwory złośliwe i tym podobne może zniszczyć barierę krew-ślina, umożliwiając Ig we krwi dostanie się do śliny, dzięki czemu można zwiększyć SIgA, SIgG i SIgM. Niektóre infekcje wirusowe, takie jak wczesna odra, mogą wykryć specyficzne przeciwciała typu SIgA ze śliny, co jest pomocne w diagnozie. Zespół Sjogrena jest chorobą autoimmunologiczną, która atakuje głównie gruczoły zewnątrzwydzielnicze i zwiększa wydzielanie SIgA w ślinie. Można również zwiększyć miejscowe zapalenie jamy ustnej. (2) Ig zmniejsza patologiczne ślinienie Zmniejszenie Ig obserwowane w pierwotnych lub wtórnych chorobach niedoboru odporności, takich jak wrodzony niedobór gamma globuliny, pierwotny selektywny niedobór SIgA, stosowanie środków immunosupresyjnych i radioterapia, próchnica SIgA można również zmniejszyć u dzieci i dużej liczby palaczy. Niskie wyniki mogą być chorobami: wyniki wirusowego zapalenia płuc odry mogą być wysokie. Choroba może być: odrą, wrodzonym niedotlenieniem globuliny gamma, pozytywnymi wynikami mogą być choroby: odra, wrodzona hipolipidemia w całości gammaglobuliny, odra Test radioimmunologiczny ma czułość (która może mierzyć poziom sodu, a nawet pikogram), silną specyficzność (antygeny o zbliżonej strukturze) i dobrą dokładność (odzysk gramów sodu jest bliski 100%). Proces kontroli Metoda podzielona jest na trzy etapy, a mianowicie reakcję antygen-przeciwciało, rozdział B i F oraz oznaczenie radioaktywności. (1) Reakcja antygenu z przeciwciałem: Próbka (antygen nieznakowany), znakowany antygen i surowica odpornościowa są kolejno dozowane do małej probówki i pozostawione w temperaturze pokojowej (15–30 ° C) na 24 godziny, aby w pełni konkurować o wiązanie. (2) Rozdzielanie B i F: Istnieją różne techniki rozdzielania i powszechnie stosuje się metodę strącania. Metoda 1-sekundowego strącania przeciwciała: znana również jako metoda diabody, po tym, jak badany antygen specyficznie reaguje z pierwszym przeciwciałem, dodaje się odpowiednie drugie przeciwciało, tak że powstały kompleks antygen-pierwsze przeciwciało-drugie przeciwciało jest współstrącany. Znakowany antygen B jest oddzielany od wolnego antygenu F przez wirowanie. Ta metoda to precypitacja, całkowite oddzielenie, niskie niespecyficzne wiązanie. Jednak ilość drugiego przeciwciała jest duża, a koszt jest wysoki. Ponadto stężenie próbki oraz obecność lub brak antykoagulantu mogą w pewnym stopniu wpływać na wyniki. 2 Metoda strącania glikolu polietylenowego (PEG): białko znajduje się w punkcie izoelektrycznym, a warstwa hydratacyjna jest niszczona, co powoduje wytrącanie białka. Zaletą tej metody jest to, że PEG jest dogodny do przygotowania, niedrogi i szybki do oddzielenia. Wadą jest to, że istnieje wiele niespecyficznych osadów, a rozdział jest niepełny. 3 Druga metoda wytrącania przeciwciał i glikolu polietylenowego: Metoda ta ma nie tylko zaletę szybkiego wytrącania metodą PEG, ale także utrzymuje efekt specyficznego wytrącania drugiego przeciwciała, zmniejsza ilość drugiego przeciwciała i zmniejsza stężenie PEG, dzięki czemu wytrąca się niespecyficznie Zredukowany materiał. 4 Metoda adsorpcji węgla aktywnego: wolna część małych cząsteczek jest adsorbowana przez aktywność powierzchniową węgla aktywnego. Na przykład warstwę dekstranu powleka się na powierzchni węgla aktywnego, aby utworzyć siatkę o określonej średnicy porów na powierzchni, umożliwiając w ten sposób ucieczkę małych cząsteczek wolnego antygenu lub haptenu i ich adsorpcję, podczas gdy kompleks makrocząsteczkowy jest wykluczony. Po przereagowaniu antygenu i przeciwciała dodaje się węgiel aktywowany dekstranem i pozostawia na 5 do 10 minut, tak aby wolny antygen został zaadsorbowany na cząstkach węgla aktywnego, a cząsteczki wytrąciły się przez wirowanie, a supernatant zawiera znakowany antygen. (3) Oznaczanie radioaktywności: Po rozdzieleniu B i F można zmierzyć radioaktywność. Istnieją dwa rodzaje przyrządów pomiarowych: ciekły licznik scyntylacyjny (pomiar promieni beta) i kryształowy licznik scyntylacyjny (pomiar promieni gamma). Jednostką zliczania jest liczba impulsów elektrycznych wysyłanych przez detektor w jednostkach cpm (liczba impulsów / min). Krzywa standardowa jest wymagana dla każdego pomiaru, a różne stężenia standardowego antygenu są wykreślane na odciętej, a odpowiednia zmierzona radioaktywność jest wykreślana na rzędnej. Radioaktywność może być opcjonalnie B lub F, i można również zastosować obliczone wartości B / B + F, B / F lub B / B0. Próbki należy oznaczać podwójnie, pobierać średnią wartość, a odpowiadające stężenie antygenu wykrywa się na krzywej standardowej. Nie nadaje się dla tłumu Nie ma nieodpowiedniego tłumu. Działania niepożądane i ryzyko Jest to bezpieczny czek i jest nieszkodliwy dla organizmu.

Czy ten artykuł był pomocny?

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.