Dzieci są wycofane
Wprowadzenie
Wprowadzenie Dzieci są tak odizolowane, boją się widzieć ludzi, zawsze są nieszczęśliwe, obojętne na wszystko lub tracą panowanie nad sobą, gdy się nie poruszają, nie koncentrują się na robieniu rzeczy i nalegają na słabą wydajność, musimy zwracać uwagę. W takiej sytuacji wielu rodziców uważa, że to cechy osobowości dziecka, nie przejmuj się. W rzeczywistości dzieci te mają „autyzm wznoszący się”, który jest dla dzieci nowym rodzajem choroby psychicznej.
Patogen
Przyczyna
Obecnie przyczyna jest nieznana, a etiologii i patogenezy autyzmu nie można wyjaśnić, ale przynajmniej uważa się ją za szeroki zakres zaburzeń rozwojowych spowodowanych różnymi przyczynami biologicznymi.
Kanner po raz pierwszy zaproponował diagnozę autyzmu w 1943 r., A także zasugerował, że przyczyną autyzmu jest apatia i nadmierna formalizacja rodziców pod względem emocji. Po dziesięcioleciach szeroko zakrojonych badań potwierdzono autyzm. Rodzicielskie rodzicielstwo nie ma z tym nic wspólnego, a tak zwana obojętność i formalizacja rodzicielska niektórych autystycznych rodziców faktycznie wskazuje, że rodzice mogą mieć podobne przeszkody lekkości. Chociaż przyczyna autyzmu jest nadal niejasna, uczeni przeprowadzili szeroko zakrojone badania nad etiologią autyzmu, a coraz więcej dowodów wskazuje, że czynniki biologiczne (głównie czynniki genetyczne) i wewnątrzmaciczne czynniki środowiskowe płodu w autyzmie Odgrywa ważną rolę w patogenezie i stał się gorącym punktem w badaniach nad bieżącą przyczyną. Inne czynniki obejmują czynniki immunologiczne, czynniki odżywcze itp., Kompleksowe badania, obecnie uważa się, że autyzm jest powodowany przez zewnętrzne czynniki środowiskowe (infekcja, uszkodzenie wewnątrzmaciczne lub okołoporodowe itp.) U osób z podatnością genetyczną na autyzm spowodowaną zaburzeniami rozwoju układu nerwowego Choroby seksualne.
Czynnik genetyczny
W 1991 r. Folstein i Piven poinformowali, że częstość występowania bliźniąt jednoosobowych w autyzmie wynosiła 82%, a częstość występowania bliźniąt bliźniaczych wynosiła 10%. Badania epidemiologiczne potwierdziły również, że częstość występowania rodzeństwa autystycznego wynosiła 3%, znacznie więcej niż W grupie ogólnej występuje zjawisko agregacji rodzin. Nawet jeśli w rodzinie nie ma pacjentów, można znaleźć podobne deficyty poznawcze, takie jak opóźnienie rozwoju języka, upośledzenie umysłowe, trudności w uczeniu się, zaburzenia psychiczne i znaczna introwersja, co wskazuje na istnienie genetycznych podstaw wystąpienia autyzmu. . Dalsze badania wykazały, że objawy chorób dziedzicznych, takich jak zespół łamliwego chromosomu X, stwardnienie guzowate, fenyloketonuria i zespół Retta są związane z autyzmem.
Jednak większość dzieci z autyzmem nie ma wyżej wymienionych chorób dziedzicznych, dlatego w ostatnich latach wiele powiązanych badań koncentrowało się na wykrywaniu innych nieprawidłowości związanych z chromosomami i genami, na podstawie długich chromosomów matki 15, chromosomu X i regionu ramienia chromosomu 7 z długim ramieniem. Uważa się, że jest związany z autyzmem, w którym długie ramię chromosomu 15 jest uważane za związane z dysleksją, a dysleksja jest również jednym z przejawów autyzmu, który jest traktowany poważnie. Korzystając z technik biologii molekularnej, odkryliśmy także szereg tak zwanych genów kandydujących (CandidateGenes), które mogą być związane z autyzmem, takich jak gen transportera serotoniny i c-Harvey-rasonkogen. Warto zauważyć, że wyniki badań chromosomów i nieprawidłowości genetycznych u dzieci z autyzmem Niespójne. Większość uczonych uważa, że autyzm prawdopodobnie nie jest dziedziczną chorobą jednego genu, a dziedziczenie poligeniczne jest bardziej prawdopodobne.
2. Zakażenia i czynniki odpornościowe
Niektórzy uczeni badali rolę czynników immunologicznych i zakaźnych w etiologii autyzmu. Pod względem infekcji uważa się, że wrodzone zakażenie wirusem różyczki i zakażenie wirusem cytomegalii są związane z pojawieniem się autyzmu. Częstość występowania wrodzonych drobnych nieprawidłowości jest wyższa niż u bliźniąt nieautystycznych, a nieprawidłowości te są związane z wrodzonymi zakażeniami. Ze względu na wysoką częstość występowania chorób autoimmunologicznych u dzieci z autyzmem, podzbiory limfocytów T różnią się również od normalnej populacji, co sugeruje, że autyzm wiąże się z nieprawidłowym układem odpornościowym. Jednak wyniki badania są różne, a znaczenie w etiologii autyzmu jest nadal niejasne.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie neurologiczne Badanie EEG
(1) Bycie samemu i poza grupą nie nawiąże normalnego kontaktu z ludźmi.
Oznacza to brak interakcji z ludźmi. Niektóre dzieci wyrażają tę cechę już od czasów niemowlęcych. Jeśli nie są blisko swoich rodziców od najmłodszych lat, nie lubią trzymać ludzi. Kiedy ludzie chcą go podnieść, nie sięgają i nie wyrażają chęci. Nie podejmuję inicjatywy, aby znaleźć dzieci do zabawy. Kiedy inni znajdują go do zabawy, nie reagują. Nie reagują na wezwanie. Zawsze lubią bawić się same i bawić się sami. Chociaż niektóre dzieci nie odmawiają innym, nie będą wchodzić w interakcje z dziećmi, to znaczy, że brakuje im umiejętności komunikacji społecznej. Na przykład, gdy szukają dzieci, nie robią nagle zdjęć. Przeklinają lub nagle przeklinają, a następnie wychodzą. Wydaje się, że ludzie i ludzie szukają nie tylko osób do kontaktu, ale tylko działania, lub istnieje tylko jedna forma kontaktu oraz treść i cel osoby bez kontaktu.
Ich samotność przejawia się także w tym, że nie dbają o otaczające ich rzeczy. Wydaje się, że ich słuchają, przymykają oczy, robią to, co chcą, nie mają skrupułów, nikt inny, co wydaje się wokół niego, trudno wzbudzić jego zainteresowanie i Zwróć uwagę, że oczy często się zmieniają i niełatwo jest patrzeć na rzeczy, na które inni zwracają uwagę, ponieważ żyją we własnym małym świecie. Ponadto ich oczy nie patrzą na siebie, a nawet unikają spojrzenia drugiego. Gdy są aktywne, ich oczy są także nieregularne. Ludzie często mruży oczy, zezują lub pozostają, itp. Rzadko się uśmiechają, rzadko się uśmiechają i nigdy nie witają ludzi.
(2) Zaburzenia mowy są bardzo widoczne.
Większość dzieci ma bardzo mało słów, a poważne przypadki są przez całe życie prawie niewerbalne. Mówią, że mają ograniczone słownictwo, a nawet jeśli niektóre dzieci to mówią, często nie chcą rozmawiać i wolą gesty. Niektórzy mogą mówić, ale głos jest bardzo cichy, bardzo cichy lub powtarza monotonne słowa. Niektóre dzieci będą naśladować tylko to, co powiedzieli inni, i nie będą mówić w swoim własnym języku. Wiele dzieci nie zadaje pytań ani nie odpowiada na pytania, wystarczy powtórzyć pytania innych. Komunikacja językowa często objawia się pomieszaniem użycia zaimków, takich jak zwykłe „ty” i „on” w celu zastąpienia siebie. Istnieje również wiele dzieci z autyzmem, które często krzyczą, co może trwać od 5 do 6 lat lub starszych.
(3) Zainteresowanie jest wąskie, zachowanie jest sztywne, a środowisko jest ściśle wymagane, aby pozostać niezmienione.
Dzieci z autyzmem często koncentrują się na jednej lub kilku grach lub zajęciach przez długi okres czasu, takich jak fascynacja obracaniem pokrywy, monotonne umieszczanie bloków oraz chęć oglądania reklam telewizyjnych i prognoz pogody, w obliczu tego, co zwykle lubią dzieci. Kreskówki, telewizja dla dzieci i filmy nie są interesujące. Niektóre dzieci muszą codziennie jeść to samo jedzenie. Muszą iść tą samą drogą, gdy wychodzą. Wypróżnienie wymaga tej samej toalety. Jeśli nastąpi zmiana, będą płakać i wywołać wyraźną reakcję lękową. Ken zmieni swoje pierwotne nawyki i zachowania i trudno jest przystosować się do nowego środowiska. Większość dzieci wykazuje również brak celu, nadmierną aktywność, monotonne i wielokrotne skakanie, klaskanie, machanie, bieganie i obracanie, a nawet samookaleczenia, takie jak samookaleczenie, takie jak Powtórz operację podnoszenia nozdrzy, wydmuchiwania, obgryzania warg, ssania i tak dalej.
(4) Większość rozwoju intelektualnego jest zacofana i nierówna.
Większość rozwoju umysłowego jest wolniejsza niż w tym samym wieku, a niewielka liczba dzieci ma normalną lub prawie normalną inteligencję. Jest jednak zaskakująco dobry w niektórych aspektach aktywności intelektualnej, jest niesamowity, wiele dzieci ma silną pamięć mechaniczną, zwłaszcza zdolność do zapamiętywania słów i symboli. Jeśli dziecko w wieku 3 lub 4 lat szczególnie lubi czytać słowo, podejmie inicjatywę, by zapytać, czego chce, i zapamięta je tylko raz, aby mógł płynnie i bez wysiłku przeczytać książkę dla dzieci, wskazując, że ma duże umiejętności. Słownictwo, ale kiedy chce używać słów do wyrażenia własnego znaczenia, pojawiają się oczywiste trudności, wskazujące, że mają one negatywny wpływ na rozumienie języka i używanie umiejętności językowych.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa izolacji behawioralnej dzieci:
Autyzm należy odróżnić od innych uogólnionych zaburzeń rozwojowych, a także od innych powszechnych zaburzeń neuropsychiatrycznych u dzieci.
1. Zespół Aspergera (AS)
Zespół Aspergera jest rodzajem rozległego zaburzenia rozwojowego, w którym dzieci mają zaburzenia komunikacji społecznej i powtarzające się stereotypy, ale dobrze rozwijają się pod względem języka i zdolności poznawczych, a większość dzieci z AS może mieć pewne aspekty poznawcze. Jest to zjawisko nadprzyrodzone, szczególnie pod względem pamięci słów, map, tabel statystycznych i rozkładów jazdy pociągów. Chociaż zdolność językowa jest normalna, wciąż można stwierdzić, że język mówiony dzieci z AS jest nienormalny, co daje ludziom poczucie, że język jest pedantyczny i zbyt formalny i wygląda jak sprzedawanie słów. Niezdarny ruch jest cechą AS. Trudno jest nawiązać przyjaźń z uczniami w szkole, zwykle tylko Zostało odkryte dopiero w wieku szkolnym. Łatwiej jest pomylić je z autyzmem o wysokiej funkcji Kluczową kwestią jest to, że dzieci z autyzmem o wysokim funkcjonowaniu mają opóźnienie rozwoju języka, podczas gdy dzieci z AS nie mają wyraźnego rozwoju języka.
2. Rozległe zaburzenia rozwojowe
Ta diagnoza jest zwykle stosowana do diagnozowania osób z łagodnym lub atypowym autyzmem.
3. Zespół Retta
Zespół Retta obserwuje się tylko u dziewcząt. Dziecko rozwija się normalnie we wczesnym stadium i zaczyna się rozwijać w ciągu około 6-24 miesięcy. Choroba zwykle postępuje przez cztery etapy, wczesny etap stagnacji (6-18 miesięcy) i etap szybkiego wycofania (1). -4 lata), pseudo-stagnacja (wiek przedszkolny i wczesnoszkolny) i późny etap zaniku motorycznego (5-15 lat). Objawy podobne do autyzmu występują w pierwszej i drugiej fazie, w tym utrata funkcji językowych, charakterystyczne ruchy skóry podczas „prania rąk”, znaczna regresja psychiczna i hiperwentylacja. Jednak w trzecim i czwartym etapie pacjent wykazywał bardziej oczywiste objawy i oznaki neurologiczne, takie jak zmniejszone napięcie mięśni, toniczna ataksja i nieużywanie, skolioza i kifoza oraz ciężkie przypadki ciężkich przypadków. Z napadami padaczkowymi. Zgodnie z tym można go odróżnić od autyzmu.
4. Dzieci z rozpadającymi się zaburzeniami psychicznymi
Dezintegracyjne zaburzenie psychiczne, znane również jako demencja niemowlęcia lub zespół Hellera, rozwija się normalnie do wieku co najmniej dwóch lat. Potem nastąpiły oczywiste i szybkie odosobnienia językowe, społeczne, gry i adaptacyjne, nietrzymanie moczu itp. Trudno jest rozpoznać wczesny początek i autyzm.
5. Upośledzenie umysłowe dzieci (MR)
Niektóre dzieci z MR mogą wykazywać objawy autyzmu, a większość dzieci z autyzmem wykazuje również upośledzenie umysłowe. Można go zidentyfikować na podstawie zaburzeń społecznych, cech behawioralnych i niektórych specjalnych zdolności poznawczych dzieci z autyzmem.
6. Schizofrenia dziecięca
Niektóre zachowania dzieci autystycznych są podobne do schizofrenii, ale dzieci z autyzmem nie mają złudzeń i halucynacji. Identyfikacja nie jest trudna.
7. Inne choroby, które należy odróżnić od autyzmu, to: nadpobudliwość z deficytem uwagi, poważne trudności w uczeniu się, selektywny mutyzm i zaburzenia rozwoju języka.
