niebiesko-żółta ślepota
Wprowadzenie
Wprowadzenie Niebiesko-żółty kolor pacjenta jest niejasny i można go rozpoznać po kolorze czerwonym i zielonym. Osoby z ślepotą niebiesko-żółtą trudno rozpoznać niebieski i żółty. Niebiesko-żółta ślepota obejmuje niebieską ślepotę (tritanopia, ślepota trzeciego koloru) i niebieską słabą (tritanomalia, trzeci kolor słaby). Niebiesko-żółta ślepota to ślepota barw.
Patogen
Przyczyna
Ponieważ od dzieciństwa pacjent nie ma normalnej zdolności do rozróżniania kolorów, nie jest łatwo go znaleźć. Ogólnie uważa się, że ślepota czerwono-zielona jest determinowana przez dwie pary genów na chromosomie X, mianowicie gen ślepy na czerwono i gen ślepej na zielono. Ponieważ te dwie pary genów są ściśle powiązane na chromosomie X, często są reprezentowane przez symbol genu. Genetyczny wzór czerwono-zielonej ślepoty jest recesywnym dziedziczeniem sprzężonym z chromosomem X. Mężczyźni mają tylko jeden chromosom X, więc do prawidłowego działania potrzebują tylko genu niewidocznego na kolor. Kobiety mają dwa chromosomy X, więc muszą mieć parę patogennych alleli, aby zachowywać się nienormalnie. Jeśli normalna kobieta poślubi niewidomego mężczyznę, gen nieświadomości ojca może zostać przekazany ich córce wraz z chromosomem X i nie może zostać przekazany synowi. Córka przekazała synowi gen niewidomy na kolor, co nazywa się cross-genezą. Zatem jest o wiele więcej mężczyzn niż kobiet.
Zbadać
Sprawdź
Powiązana kontrola
Badanie okulistyczne oftalmoskopia
Pacjenci niewidomi w kolorze (słabi) rodzą się bez prawidłowej zdolności rozróżniania kolorów i myślą, że inni są tacy sami, więc nie mogą być świadomie chorzy, a wielu pacjentów z daltonizmem nie ma nieprawidłowych wyników w badaniu wzroku.
Fałszywa mapa homochromatyczna: powszechnie określana jako książka ślepa na kolory, która używa kropek o tym samym odcieniu i różnych kolorach do tworzenia liczb lub cyfr i czyta w odległości 0,5 m w świetle naturalnym. Ślepotę kolorów należy poprawić podczas sprawdzania, a każda liczba nie powinna przekraczać 5 sekund. Zaburzenia widzenia kolorów są trudne do zidentyfikowania, błędnie odczytane lub niemożliwe do odczytania i można je potwierdzić zgodnie z tabelą ślepoty barw.
Test wiązki kolorów: Jest to mieszanina różnych odcieni przędzy o różnych kolorach, dzięki czemu egzaminowany wybiera ten sam pakiet kolorów, co standardowa wiązka przewodów. Ta metoda jest dość czasochłonna i może być jedynie jakościowa i nie może być określona ilościowo, i nie nadaje się do testów przesiewowych na dużych powierzchniach.
Tester mieszania kolorów: Jest to rodzaj spektrometru zaprojektowanego przez nagela w oparciu o zasadę czerwony + zielony = żółty, który może ilościowo rejestrować ilość dopasowanego światła czerwonego i zielonego w celu ustalenia anomalii czerwonej i zielonej. Ta metoda może być jakościowa. Można to określić ilościowo.
Diagnoza
Diagnostyka różnicowa
Diagnostyka różnicowa niebiesko-żółtej ślepoty:
Pełna ślepota kolorów
Należy do całkowitej dysfunkcji stożka, która jest przeciwieństwem nocnej ślepoty (dysfunkcja komórek pręcikowych), a pacjenci są szczególnie ciemni i światłowstrętowi. Kolorowy świat jest szary w oczach, podobnie jak oglądanie telewizji czarno-białej, tylko różnica między światłem a ciemnością i brak różnicy kolorów. Co więcej, czerwony kolor jest ciemny, niebieskie światło jest jasne i występują takie objawy, jak słabe widzenie, niedowidzenie, ciemne plamy w środku i oscylujący oczopląs. Jest to najpoważniejszy rodzaj zaburzenia widzenia barwnego i występuje rzadziej u pacjentów.
2. Czerwona ślepota
Znany również jako pierwszy ślepota na kolory. Pacjent nie jest w stanie odróżnić czerwonego i nie może odróżnić czerwonego od ciemnozielonego, niebieskiego i fioletowego i fioletowego. Często zielony jest uważany za żółty, fioletowy jest postrzegany jako niebieski, a zielony i niebieski są mieszane w biały. Był weteran w średnim wieku, który kupił szary sweter i włożył go, by go wyśmiewać. Okazał się niewidomym pacjentem, a jego czerwony kolor był szary. We wczesnych latach pojawił się raport, że niewidoma na czerwono pacjentka została maszynistą, a pociąg zderzył się z powodu złego sygnału.
3. Zielona ślepota
Znany również jako ślepy na drugi kolor, pacjent nie może rozróżnić jasnozielonego i ciemnoczerwonego, fioletowego i niebieskiego, fioletowego i szarego oraz zielonego jako szarego lub ciemnozielonego. Na zajęciach plastycznych jest dobrze malowane dziecko. Słońce jest zawsze pomalowane na zielono, korona i trawa są pomalowane na brązowo. Okazuje się, że jest on niewidomym pacjentem. Klinicznie czerwoną ślepotę i zieloną ślepotę nazywa się czerwono-zieloną ślepotą, a pacjenci są bardziej powszechni. Ślepota kolorów, którą zwykle mówimy, jest ogólnie ciemna i zielona.
4. Pełna słabość kolorów
Znany również jako czerwony, zielony, niebieski i żółty. Zaburzenie widzenia kolorów jest niższe niż ślepota na pełne kolory, nie ma żadnych nieprawidłowości w ostrości wzroku i nie ma innych komplikacji z powodu ślepoty na kolory. Gdy obiekt jest ciemny i żywy, można go rozróżnić; jeśli kolor jest płytki i nie nasycony, trudno jest go rozróżnić. Pacjenci są również rzadcy.
